Enige tijd geleden bedacht het bestuur dat het hoog tijd werd, om vrijwilligers/-sters in onze club wat meer bekend te maken. Sommigen lopen hier bijna dag en nacht en anderen ziet men nooit, terwijl die evenveel of zelfs nog meer werk doen. En die mensen moeten dus eens ‘uitgelicht’ worden. Wie kan dat nou beter dan Nico Glasbergen? En dus aan hem de eer om al die vrijwillige mensen aan een eigen verzonnen vragenvuur te onderwerpen. Vrijwillig verplicht op vrijdag!
De parels van onze club – deel 2
Het zijn de kurken waarop een club drijft. De steunpilaren, de mensen waar je altijd op kan rekenen. Belangeloos, toegewijd en gepassioneerd doen ze hun ‘werk’ bij de club waar ze van houden. Het zijn de vrijwilligers van een vereniging die ervoor zorgen dat een club kan blijven draaien en floreren. Reden genoeg om ze in het zonnetje te zetten. In deze nieuwe rubriek proberen we wat meer te weten te komen over de mensen die, in welke functie dan ook, zich actief inzetten voor Rijnsburgse Boys.
Peter Heemskerk (42) is al wat jaartjes bij Rijnsburgse Boys te vinden. Als trainer en coördinator bij de onderbouw, is hij een bekend gezicht op de Middelmors. Maar hij is ook het bewijs dat je van twee clubs kan houden zonder dat dat elkaar hoeft te bijten. Peter heeft namelijk geen verleden als spelend lid bij Rijnsburgse Boys. Voetballen heeft hij zijn hele loopbaan, die nog steeds voortduurt, bij VV Oegstgeest gedaan. “Zoals zoveel jongetjes ben ik gaan voetballen, omdat ik mijn vriendjes ben gevolgd. Ik woonde in Frederiksoord, tegen de Rijnsburgerweg aan. Ik had een aantal vriendjes die broers hadden die bij VV Oegstgeest speelden. Bij Rijnsburgse Boys was er op dat moment een ledenstop. Vandaar dat we met een cluppie van acht Rijnsburgse jongetjes, uit dezelfde wijk, naar VV Oegstgeest zijn gegaan. En daar zijn we nooit meer weggegaan. VV Oegstgeest is een gezellige vereniging. Ik heb er de jeugd doorlopen en vijf jaar in het tweede en vijf jaar in het eerste gespeeld. En daarna ben ik lager gaan spelen met dezelfde vriendengroep, waar we ooit mee zijn begonnen. En nu speel ik in Oegstgeest 6, als spits die niet veel loopt”, zo zegt hij met een lach. “Het is wel het laatste jaar in het zesde. Sinds een week of vier zijn we begonnen, met hetzelfde groepje, bij het 35+ team op vrijdagavond. Lekker zeven tegen zeven.”
Nu ook lid van Rijnsburgse Boys
Peter is nu drie jaar lid van Rijnsburgse Boys, al gaan zijn werkzaamheden langer terug, tot 2014. Vanuit de KNVB is echter de eis gesteld om – als je als trainer aan de slag gaat – ook lid moet zijn van de club waar je die werkzaamheden verricht. “Mijn oudste zoon ging bij de Uitjes spelen toen hij vier was. Toen heb ik een maand of drie de truc van anderen afgekeken en ben ik samen met mijn vrouw en een aantal andere mannen de organisatie en begeleiding van de Uitjes gaan doen. Daarna heb ik de mini-F gedaan, de onder 8, de onder 9 en de onder 10 en toen ben ik weer terug gegaan naar de Uitjes, omdat mijn jongste zoon daar bij kwam. En dus ben ik het hele riedeltje weer afgegaan, net zoals ik bij mijn oudste zoon heb gedaan. En tussendoor ben ik LGC (Leeftijd Groeps Coördinator) gebleven bij mijn zoons Cas en Thijs. Daar word je gewoon voor gecharterd,” zegt Peter met een glimlach.
De lol
“Het leuke van het hele verhaal is dat ik die hele lichting doorloop en ik dus al die jongetjes en meisjes ken. Als LGC kan je over de hele groep heen kijken, je weet hoe een jongen of meisje is en daar kan je mee schuiven en meten. Past iemand in een groep, zijn ze misschien vriendjes? Dat werk. Ik hou wel van een beetje regelen. Ik vind het voetbal het leukste, dus training geven. Hoe ouder ze worden, hoe leuker ik het vind, want er zit dan meer lijn en voetbal in. Van de onder 10 teruggaan naar de Uitjes vond ik best wel lastig. Maar als je bij je oudste het hele traject doorlopen hebt, doe je dat ook gewoon bij je jongste. Mijn jongste zit nu in de jo9-2 en je ziet dat wat je erin stopt, er ook nu steeds meer uitkomt. Het werpt vruchten af wat je doordeweeks doet.”
Voetbaldier
Peter krijgt nooit genoeg van voetbal. Hij voetbalt namelijk ook nog eens bij het team van Ben Borst in de zaal, al een jaar of vijf. De gebroeders Borst zijn er allebei uit, maar, zo zegt hij heel dienend: “ik haal (loop) nu de kastanjes uit het vuur voor Karly Duif, dat is mijn rol zo’n beetje.” Op de dollende suggestie dat hij naar verluidt een slijmbeurstransplantatie nodig heeft (tijdens het schieten met de armen zwaaien is uiterst pijnlijk) schiet Peter hard in de lach: “Ik heb al een maand of 12 last van twee schouders ja. Maar het is geen slijmbeursontsteking, zo zegt de orthopeed. Wat het exact is weten ze nog niet, maar er zit iets niet goed in de ruimtes tussen de schouders. We proberen het met fysio op te lossen.” Peter is ondanks dat hij die Duif moet dienen een wat luie spits. “Ik ben een stilstaande spits, of speel achter de spits. Zo min mogelijk meters, alles in de voeten. Wat in je hoofd zit en wat je daadwerkelijk uitvoert, daar zit nog wel eens wat verschil tussen.“ Peter ondervindt net als zo veel van zijn leeftijdsgenoten de tand des tijds.
Steunpilaar
Peter is onlangs CEO geworden van Hillenaar Outdoor. Hillenaar is gespecialiseerd in buitenreclame en in die branche is hij al een jaar of zeventien actief. Van het bedrijf uit hebben ze sinds drie jaar vier business-seats bij Rijnsburgse Boys. Als je regelmatig over de A4 of A5 rijdt moet je in het verleden wel eens de billboards gezien hebben met het logo van onze club erop. Dat heeft Hillenaar geregeld. Juist, steun voor onze club op een flinke pilaar. Peter heeft nog een eigen bedrijfje in drukwerk en aanverwante zaken en vanuit dat bedrijf ondersteunt hij VV Oegstgeest. Kortom, iemand met een zeer warm hart voor beide clubs en één van die steunpilaren die bedrijfsmatig en/of als vrijwilliger het verenigingsleven steunt.
Rijnsburgse Boys versus VV Oegstgeest
“Wat goed is om te benadrukken, is dat altijd het verhaal was dat Rijnsburgse Boys prestatief en wat killer was en Oegstgeest was gemoedelijker en gezelliger. Maar ik heb dat zelf niet zo ervaren. Omdat ik als Rijnsburger veel mensen ken, weet ik dat Rijnsburgse Boys ook gewoon een warme club is. Zeker binnen het gebied waarbinnen je acteert. De lijntjes zijn kort. Communicatie is altijd een lastig ding, maar je hebt altijd dingen die je kan verbeteren. We kunnen echt wel trots zijn op Rijnsburgse Boys. De club heeft een duidelijke eigen identiteit. VV Oegstgeest is van oudsher de gezelligheidsvereniging, maar die willen ook verder en gaan zich meer op prestaties richten. Dus de verschillen worden kleiner. Daar komt ook meer de schifting tussen de prestatieteams en lager spelende teams. Maar het blijft een prima club.”
Peter, bedankt voor het fijne gesprek!
