Geel-zwart plukt de zoetste appeltjes in de Betuwe
Er zijn van die middagen bij, die je in goud wil gieten. Dan zit het mee, zowel voor je eigen team als ten opzichte van de concurrenten. Deze zaterdagmiddag, op 4 maart 2023, was er zo één. In Tiel, waar de Uien nog nooit punten hebben verspeeld, deden de mannen van scheidend trainer Wisman uitstekende zaken. Zonder overigens zelf te stralen. Daar was deze editie van TEC – Rijnsburgse Boys te matig voor. Daar waren meerdere oorzaken voor. Het veld, zeer waarschijnlijk nog hobbeliger dan op de Middelmors, was daar mede debet aan. Bovenal kan de toeschouwer van deze wedstrijd concluderen dat Rijnsburgse Boys regelmatig onder zijn niveau speelde. Slordig, met niet altijd de vereiste scherpte. Verkeerde keuzes maken en matige passing deden soms ook een duit in het zakje. Zeker in de eerste helft speelden de Boys enkele malen met vuur. Blijkbaar hadden ze hun pyrodiploma toch al een keer gehaald, want het liep goed af. Na een zeer spannende slotfase, inclusief een teveel aan blessuretijd, haalden de geel-zwarten de drie punten binnen. En dat het matig was, ach. Dat werd na afloop door onze eigen jongens niet alleen beaamd, maar ook met een dikke glimlach geconstateerd. Zelf winnen en twee van je concurrenten zien verliezen, er zijn mindere zaterdagen bij…
Foto: Cor Spruijt
In de openingsfase van de wedstrijd haalden de Boys nog wel een voldoende. Toen was het redelijk scherp. Het foutenfestival was nog niet geopend. Sterker, Bram de Bruin, de vervanger van de geblesseerde Jeroen Spruijt, kreeg een behoorlijke kans na een goed lopende aanval over de linkervleugel. De assist kwam van Zeldenrust, maar de Bruin schoot in behoorlijk vrije positie naast.
Het werd al snel duidelijk wat de oranjehemden uit Tiel wilden. Loerend op de fout op het middenveld, als het veld wat open lag, en dan meteen de snelle Bo van Essen zoeken. En die fouten kwamen al vrij rap. Niet alleen op het middenveld, ook achterin. Tot twee keer toe door de normaal gesproken zo betrouwbare Daan Walraven, die zich verslikte waarna het veld open lag. Het werd op deze manier hachelijk en het was best verrassend dat TEC de openingsgoal niet maakte. Beter gezegd, die maakten ze wel, maar het was vanuit buitenspelpositie. En hands op de doellijn van Koomen, na een flipperkastsituatie, werd niet bestraft met een penalty. Fotograaf Cor Spruijt bleek het ultieme bewijs dat het geen penalty was al op beeld te hebben vastgelegd: Koomen hield zijn armen netjes langs zijn lijf en werd van korte afstand bestookt. Dat zag arbiter De Bruijn dus erg goed. Toen daarna Bo van Essen, vlak voor de rust, een behoorlijke kopkans niet kon verzilveren, mochten we blij zijn met de 0-0 in de rust. Dat Zeldenrust nog een afgekeurde goal maakte (wegens buitenspel), doet aan die conclusie niets af.
Foto: Hans Heemskerk
Een spannende tweede helft
Dat moest dus anders en het werd ook wel iets anders. De echt grote fouten van voor rust bleven goeddeels achterwege na de dorstlessers in de rust. Het was nog steeds niet groots hoor. Om eerlijk te zijn, dat kan ook bijna niet op dit veld. Op de raarste momenten stuiterde een bal op. Het zorgde ervoor dat passes pardoes een andere kant op gingen dan bedoeld en je elk moment kon verwachten dat een keeper een keer over een bal heen zou trappen na een terugspeelbal. Rijnsburgse Boys ging er wat meer aan trekken, met aanvallende backs en gokkend op het gogme van Zeldenrust en de snelheid van Asante. De Uien zetten in minuut 57 een fraaie aanval op over de rechterkant, waarna de voorzet volgde. Bram de Bruin, duidelijk nog niet in zijn ritme, miste aanvankelijk nog. Gelukkig was daar Jordy Strooker nog op de achterhand, die de doorschietende bal beheerst achter doelman Kaarsgaren schoof: 0-1. Een kers op de revalidatietaart voor Jordy, die na een hele lange weg gewoon weer helemaal terug is. En dat heeft ie verdiend ook, niet alleen voor zijn harde werk en doorzettingsvermogen, maar ook omdat het een bijzonder sympathieke vent en Ui van verdienste is.
Foto: Cor Spruijt
Wisselen maar
Na de goal wist je wat er komen ging: wissels. Dennis van der Plas en Jeffrey Jongeneelen bijvoorbeeld. Logische keuzes, zeker omdat Dennis zijn steentje bij kon gaan dragen tegen de kopkracht van TEC. TEC kwam ook daarna in de tweede helft nauwelijks aan echte kansen toe. Het ging opportunistisch spelen en pompte elke vrije trap de zestien in. Daar werd menig duel uitgevochten. Wat mag je dan blij zijn met onze aanvoerder Bram Ros, die ondanks zijn gemiddelde lengte met regelmaat boven grotere mannen uittorent. Net als Van der Plas iemand die timing tot kunst heeft verheven. Het is heerlijk om spelers in je team te hebben van wie altijd afstraalt dat ze willen winnen.
Foto: Cor Spruijt
Ruimte
Het logische gevolg van de ontwikkelingen in de tweede helft is dat er veel meer ruimte kwam voor Rijnsburgse Boys. Zeker in de laatste twintig minuten hadden de Uien meerdere mogelijkheden om de wedstrijd te killen, maar pogingen van diverse spelers liepen op niets uit. En dat had zeker ook met een stukje scherpte en juiste keuzes maken van doen. Zonde hoor. Rijnsburgse Boys had het duel al in het slot kunnen gooien, maar verzuimde dat en derhalve bleef het tot de laatste seconde spannend.
Ondanks weinig blessures – alleen de wissels zorgden voor vertraging – trok arbiter de Bruijn zes minuten bij en dat was een tegenvaller. Het werd dus echt een gelijkspel of niets voor TEC. Op het moment dat iedereen dacht dat het laatste fluitsignaal wel zou klinken ging het zenuwenfeest nog even door. De paniek schoot menig Ui als een flits door het lijf toen TEC in de echt allerlaatste seconden nog de bal op de pantoffel kreeg (binnen het vijfmetergebied). Godzijdank ging die bal naast, maar oh oh oh wat had dat nog een domper geweest.
Foto: Hans Heemkerk
Eind goed, al goed
En zo kunnen we concluderen dat deze middag uitstekend eindigde. HHC verloor van de Vogels (wie had dat de week ervoor voorspeld), AFC kreeg op de broek van HFC en wij gapten de drie punten in de Betuwe. Okay, Katwijk won bij de Treffers, je kan niet alles hebben. De tweede divisie is weer ongemeen spannend en de riante voorsprong van AFC is in een maand als sneeuw voor de zon verdwenen. Het werd al genoemd in mijn voorbeschouwing: de tweede divisie is één van de leukste competities van Nederland. De mannen van Wisman deden na afloop het shirt uit en zongen dat al zwaaiend in de kleedkamer. Dat moet een heel fijn busreisje terug naar de Middelmors geweest zijn…
TEC – Rijnsburgse Boys 0-1 (0-0)
Scheidsrechter: de heer M. de Bruijn
Toeschouwers: 350
Gele kaart TEC: Rodney Klooster
Gele kaart Rijnsburgse Boys: Roderick Gielisse
Scoreverloop:
57’ 0-1 Jordy Strooker
Opstelling TEC: Bram Kaarsgaren; Guido van Rijn, Basil Camara, Ramon Leeuwin, Rodney Klooster; Pele van Aanholt, Quentin van Veenendaal (82. Givon Derby), Anass Aamri (68.Guytho Mijland), Yaël Eisden (44. Ricardo Fernandes Pereira); Kevin van Kippersluis, Bo van Essen.
Opstelling Rijnsburgse Boys: Wesley Zonneveld; Jordy Strooker, Daan Walraven, Bram Ros, Bert Koomen; Roderick Gielisse (77. Dennis van der Plas), Nino Klaver, Bram de Bruin (83. Jordy Hilterman); Furhgill Zeldenrust, Dani van der Moot (77. Jeffrey Jongeneelen), Delano Asante.
