De uiensoep is weer te heet voor blauwminnend Spakenburg
Rijnsburgse Boys en de opening van het seizoen in de Topklasse. Vijf seizoenen lang was het een bereslecht huwelijk: geen enkele keer in die jaren wisten de Boys de tegenstander te verslaan. 22 Augustus 2015 is in dat opzicht historisch. Voor het eerst in al die jaren wisten de Uien hun tegenstander te kloppen. En wat voor één: Spakenburg is misschien wel titelfavoriet nummer één. Rijnsburgse Boys rekende in negentig minuten af met de tegenstander èn met een zeer matige voorbereiding. Het gezegde dat een slechte generale niks zegt deed opgeld. Spakenburg kwam er een helft lang niet aan te pas, wilde in de tweede helft de rug rechten, maar juist toen Blauw terug in de wedstrijd dreigde te komen was daar de weggestuurde stoute zoon die de tuchtschool niet had afgemaakt maar wel de wedstrijd in het slot gooide. Stoute jongetjes zorgen meestal voor vuurwerk. Raily Ignacio – en met hem de rest van de Uien – wisten wat er op deze dag gevraagd werd. Een collectief ijzersterk Rijnsburgse Boys was op deze openingsdag van de Topklasse seizoen 2015-2016 uiteindelijk de verdiende winnaar. Strijd, de wil om voor elkaar te werken en passie gemengd met extra kwaliteit besliste deze wedstrijd. Een toch wel verrassende uitslag: menig supporter van de Uien had er vooraf weinig fiducie in. Gelukkig maakt de verrassing de sport o.a. zo leuk. En met een slechte traditie is afgerekend. Op een letterlijk en figuurlijk zeer zonnige zaterdag waren de Uien de tranentrekkers van de Blauwen…
Foto Hans Heemskerk
Niek Oosterlee toverde een variant uit de hoge hoed die intern al aangekondigd bleek. Rijnsburgse Boys speelde een variant met eigenlijk met maar drie verdedigers. De luchtacrobaten Troost en Tol voor het betere hak- en breekwerk, aanwinst Nick Kuipers voor de verfijnde bal. Het bleek, gevoegd bij de pure passie aan Rijnsburgse zijde, zeker in de eerste helft een gouden greep. Het meest opvallende aspect was dat de Uien hun tegenstanders de wil om te winnen oplegden. De weer in de basis aangenomen Resham Sardar werd bijvoorbeeld Man van de Wedstrijd, een speler die bij het Rijnsburgse publiek geliefd is. Sardar, altijd 100% inzet en de koning van de omschakeling, belaagde zijn tegenstander Gouriye constant. Spakenburg had veel moeite in de wedstrijd te komen. Het constante afjagen zodra ze de middellijn waren gepasseerd is zwaar, maar effectief. Dat de 1-0 viel was een logisch gevolg van de verhoudingen op het veld. En wat voor een 1-0. Joël Tillema zette op, waarna de combinatie met Joost Leonard volgde. De voorzet was naar de tweede paal, Danny van der Vijver legde uitstekend terug, waarna Raily Ignacio zijn specialiteit kon laten zien: kont erin, draaien en schieten. Keeper Ditewig was kansloos: 1-0. Spakenburg kon geen vuist maken. Met name Ignacio creërde enkele keren zèlf een kans, door een actie te maken. Hij stuitte helaas op Ditewig, of schoot net naast. De mogelijkheden om de score uit te breiden lagen er zeker. Joost Leonard, één van de aanwinsten waar we heel blij mee kunnen zijn, zag zijn schot gestopt na een gesmoorde kogel van centrale verdediger Nick Kuipers.
De inbreng van Leonard was ook vandaag weer significant. Balvast, kopsterk en sleurend een meerwaarde voor het elftal, zoals eigenlijk al vanaf het moment dat hij binnen kwam. Een positieve vent waar vanaf straalt dat er een goeie kop op zit. Ook de opvolger van Mark van den Boogaart, Ismail Celen, liet zich gelden. Net zo’n vuurvreter als zijn voorganger, met een uitstekende techniek en winnaarsmentaliteit. Zijn gerollebol met Draganovic, in de tweede helft, was symbolisch. Misschien over het randje, maar wel met passie, zoals we graag zien. Zo op het oog gaat Celen de achtergelaten sporen van Van den Boogaart ‘gewoon’ vervangen door verse, een Turks tintje in Uienland. Alleen maar mooi!
Foto Hans Heemskerk
Goed beschouwd had in de eerste helft de beslissing moeten vallen. Dat lukte niet, waardoor de tweede helft beloofde om eventueel nog spannend te worden. En de belofte loste zijn schuld in: binnen drie minuten na rust belandde een bal via de onderkant van de lat net vóór de Rijnsburgse lijn, zodat Van Nieuwkoop niet hoefde te vissen. De toon was gezet, de Uien werden teruggedrongen. Trainer Twisker had Nick Tol (in deze wedstrijd tolde je figuurlijk van de Volendammers) rechtshalf gezet en dat was geen slechte wissel. Hij was o.a. verantwoordelijk voor het grotere Spakenburger gevaar. De Uien konden de bal niet meer zo best in de ploeg houden. Gevolg is uiteraard dat je in de verdrukking komt, maar Rijnsburgse Boys gaf in de zestien weinig weg. Met een perfecte luchtmacht met Tol en Troost was Spakenburg door de lucht niet zo kansrijk. Het was dus erg zonde dat Tol geblesseerd naar de kant moest. Over verdedigers en absentie gesproken: met Tol viel de vierde verdediger weg, waardoor nota bene Danny van der Vijver als voorstopper moest gaan spelen. Danny is gezegend met een uitstekende mentaliteit, heeft inzicht en kan prima koppen. Eigenschappen die hem op de been hielden tegen Danny van den Meiracker.
Toch werd de druk groter en eerlijk is eerlijk, een gelijkmaker hing een beetje in de lucht.
Levensgrote kansen bleven uit, al was Nick Kuipers ongewild één maal een helpende hand. Hij nam de bal te ruim aan, Spakenburg nam over en leek op Van Nieuwkoop af te kunnen. De op Kees Tol afgespeelde bal was alleen niet zo snugger: Tol stond buitenspel en de potentiële kans was verdwenen. Trainer Twisker wisselde aanvallend door stopper Vorstermans in te ruilen voor Peter de Lange. Lange Peter wist geen vuist te maken, maar de plaaggeest van alles wat Blauw is, Raily Ignacio, wist dat wel. Er uitziend als een donkerder versie van Vlugge Japie liet hij zijn Baron Oosterlee en alle andere fans weer schateren. Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen om Raily. Het onnavolgbare stoute jongetje deed het weer. Eerst kopte hij een rare stuiterbal richting Ditewig verrassend naast, verrassend omdat het geen kans leek maar hij toch erg hoog kwam en er het beste van maakte. De beslissing kwam omdat Tillema en Leonard, weer zij, na een goede combinatie Ignacio in stelling konden brengen. De bonkige spits faalde niet: 2-0.
De koppies gingen hangen bij Spakenburg, die vermaledijde Middelmors ook. Back Draganovic moet een bijgeloof ontwikkeld hebben door de Uien. Zowel in zijn rode Excelsior ’31 tijd als nu bij Spakenburg kon hij de toto vantevoren al opschrijven: verlies, zonder uitzondering. De hete kers op de taart was er één in stijl: dik verdiend kon Joost Leonard in de slotseconden zijn eerste competitiegoal voor geel-zwart laten noteren. De korte corner was van Celen op Van Eeuwijk, Martin legde scherp voor, Spakenburg leek te missen. Leonard nam perfect aan en kon inschuiven: 3-0.
De vreugde na de goal was treffend. Het leek wel of een voorbereiding waarin veel fout ging middels deze ontlading afgeschud werd. Prachtig om te zien. Conclusie: de eerste helft was voor de Uien, de tweede helft tot de tweede goal voor Spakenburg, zonder veel grote kansen te krijgen.
Foto Hans Heemskerk
Na afloop kwamen verschillende mensen aan het woord. Raily Ignacio gaf ruiterlijk toe getwijfeld te hebben aan twee spitsen, maar: “het begint beter te lopen. De wil om te winnen was er vandaag, we hebben gezocht naar de juiste samenstelling. De trainer heeft van de week heel duidelijk gemaakt hoe hij het wilde. De eerste goal maakte ik eigenlijk puur op intuïtie.” Waarna hij toegaf dat eigenlijk altijd wel te doen… “De goal gaf ons vertrouwen. In de tweede helft werd het veld groot en hadden we moeite het te belopen. Maar we hebben allemaal keihard geknokt vandaag”.
Niek Oosterlee vertelde: “In de voorbereiding speelden we onze beste wedstrijden in een 4-3-3. De backs staan dan wel meer vast op hun positie, dan kan je in 4-4-2 de tegenstander via de backs meer pijn doen. We kunnen met Joost Leonard erbij meer variëren.” Over de wedstrijd: “Tol hebben we gekoppeld aan Van den Meiracker, zodat die door de lucht uitgeschakeld kon worden. Dat lukte heel aardig. En dat Danny hem goed verving is geen verrassing. Danny kan uitstekend uit zijn taak spelen. De vreugde na de goals was een ontlading na moeilijke weken. Het is heerlijk om die opener eindelijk een keer te winnen.”
Tsja, wat moeten we hier nog aan toevoegen. Een toch onverwachte overwinning op een zonovergoten dag op een perfect veld. Jongens, bedankt.
Rijnsburgse Boys – Spakenburg 3-0 (1-0)
8. 1-0 Raily Ignacio
85. 2-0 Raily Ignacio
89. 3-0 Joost Leonard
Gele kaart Rijnsburgse Boys: Joël Tillema
Gele kaart Spakenburg: Dominique Scholten, Tim Sanders, Danny van den Meiracker, Ismo Vorstermans
Scheidsrechter: de heer W.H. Bronsvoort
Toeschouwers: 1500
Opstelling Rijnsburgse Boys: Van Nieuwkoop; Léon Tol (61. Knoester), Kuipers, Troost; Sardar (83. Koemans), Celen, van der Vijver, Vlug, Tillema; Ignacio (88. Van Eeuwijk), Leonard.
Opstelling Spakenburg: Ditewig; Oostinjen, Vorstermans (83. De Lange), Sanders, Draganovic; Scholten (45. Nick Tol), Blijham (67. Lanting), Buijtenhuis; Gouriye, Van den Meiracker, Kees Tol.
