De poel der problemen weigert te slinken
Het is inmiddels de tweede week van november en de Uien hebben al bijna twee maanden niet meer gewonnen. Over een titel of andere hoogdravende ambities hoeven we al niet meer te praten. Rijnsburgse Boys heeft er een uiterst zware kluif aan om aan het einde van het seizoen bij de eerste zeven te eindigen. In de elfde competitiewedstrijd werd namelijk wéér niet gewonnen. In Capelle aan den IJssel, op 12 september, werd voor het laatste een zege gevierd. Het lijkt wel een overwinning uit de oudheid. Okee, het is niet zo dat in de tussentijd alleen maar verloren werd. Gelijke spelen schieten alleen amper op. In de thuiswedstrijd tegen HHC Hardenberg deden de Rijnsburgers echt wel hun best. Op enkele schaarse momenten na ontbrak echter de overtuiging. HHC Hardenberg, dat zelf ook niet bepaald denderend speelde, profiteerde door middel van twee rake kopballen bij de eerste paal. Het bevestigt het beeld van een Rijnsburgse Boys dat dit seizoen veel te veel persoonlijke fouten maakt. Beide goals waren namelijk vrij simpel te voorkomen. Dat, gevoegd bij een gebrek aan een doordacht aanvalsplan, zorgt ervoor dat de de bron akelig opdroogt. De Topklasse is meedogenloos, wie niet helemaal mee kan, haakt voorlopig af.
Foto: Hans Heemskerk
En de Boys begonnen nog wel alleraardigst. Jeffrey Vlug speelde een puike partij en zette daarvoor de toon door Jeffrey Koemans vanaf rechts te bedienen. De kopbal van Koemans ging via de paal naast. Niet veel later werd Ignacio met een strakke inspeelpass vanuit het middenveld bediend. Zijn kracht, aannemen en snel draaien, benutte hij. Het schot dat volgde werd echter door Sander Danes gestopt. Een Ignacio in vorm zou deze benutten. Feit is dat de onpeilbare targetman al een tijdje zijn vormniveau op standje ‘chillout’ heeft staan. De Uien begonnen in ieder geval vrij sterk. Een overwicht dat niet werd uitgebuit. Een aantal mogelijkheden tot een scherpe counter werden namelijk door eigen geklungel verprutst. Een overtal situatie is aan een ploeg als Kozakken Boys wel besteed, maar helaas hebben de Uien nog wel wat leergeld te betalen. Het is zo’n bekend fenomeen dit seizoen: goede intenties, een goede aanvang, maar eindpasses die niet verder komen dan die goede bedoelingen. Het is niet zo dat Rijnsburgse Boys geen zin had. Het Rijnvogeltje is gelukkig gevlogen. De mannen deden echt wel hun best, maar het is duidelijk dat het er allemaal niet zo uitkomt. Her en der zie je namelijk best leuke combinaties, maar ja, dat laatste stukkie hè. De meest cruciale pass, de laatste, zie je te veel verzanden.
Foto: Hans Heemskerk
HHC had in de eerste helft weinig laten zien. Het zegt niets. Gersom Klok, de aanvaller die back mocht spelen vanwege een aantal absenten, kreeg in de buurt van de cornervlag alle gelegenheid om voor te geven. In plaats van de voorzet eruit te halen, kon Klok voorgeven. Het was een dure fout voor de Uien: Rob van der Leij troefde zijn bewaker af en kopte bij de eerste paal richting de tweede: 0-1. Het zijn van die typerende fouten die je dit seizoen te veel ziet. Ze worden genadeloos afgestraft en wéér sta je dan op achterstand, met alle gevolgen van dien. De mentale tik, weer terug moeten komen, meer ruimte weggeven, et cetera. Het heeft met kwaliteit te maken, maar ook met vertrouwen.
Na de rust werd het spel al snel wat levendiger, rommeliger ook, met in eerste instantie het initiatief voor HHC. De Hardenbergers kregen een levensgrote kans, maar kort voor Richard van Nieuwkoop kwam de doelman als winnaar uit de strijd. Het zijn van die kansen die de wedstrijd kunnen ‘killen’. In plaats daarvan viel de goal aan de andere kant. In misschien wel de mooiste aanval van de wedstrijd passte Kuipers hard en zuiver door het centrum over een meter of 25 op Celen. De Turkse topper kon op Danes af, bleef koel en schoof rustig naar links, waar Ignacio simpel de bal kon binnen tikken: 1-1.
Het had zo’n mooie boost kunnen zijn. Het werd het helaas niet. De Uien gingen meer naar achteren lopen, ondanks dat Leonard voor Van der Vijver kwam. En wéér was het een onnodige fout die voor de tegengoal zorgde. Aanvankelijk goed verdedigend ingrijpen werd gevolgd door een foute aanvallende pass. Het kostte uiteindelijk een corner. En ja hoor, dit maal was het Koos Werkman die bij de eerste paal binnen kopte: 1-2. Terug bij af dus. Door de bedrukte stemming werd er weinig gejuicht bij de rentree van Bart Freke, maar een mooie mijlpaal is het wel. Na een afwezigheid van meer dan een jaar – in competitieverband – begon hij meteen goed met enkele prachtige passes, al leverde het niet meteen iets op. De terechte Man of the Match Vlug schoot op de paal, buitenkant eruit. Vlug verdiende voor zijn ijver en bijna foutloze spel een goal. Zo kapte hij zijn man uit en schoot vervolgens goed in de korte hoek, maar Danes redde.
Het was in de fase dat HHC door het aandringen van Rijnsburgse Boys de echte kansen kreeg. Een zeer kansrijke uitbraak met meerdere spelers richting Van Nieuwkoop werd baggerslecht uitgespeeld en Dennis Krohne raakte even later slechts het zijnet.
Het hield de Uien in leven. Het blijft alleen niet mee zitten bij een achterstand. Sardar schoot naast en de laatste bal was een echte kanonskogel. Kuipers volleyde van randje zestien ziedend hard net over het doel. Het was het laatste wapenfeit. Het hoekje waar de klappen vallen wordt steeds groter, maar er is nog geen man overboord. Het gekke is dat je ziet dat Rijnsburgse Boys individueel op veruit de meeste posities genoeg kwaliteit heeft, maar er is geen vloeiende speelwijze, op te veel punten (nog) geen cohesie en te weinig geloof in eigen kunnen. Kan het dus nog ? Ja zeker. De strijd is pas verloren als men het moede hoofd in de schoot legt…
Foto: Hans Heemskerk
Niek Oosterlee, die even zijn gezelligheid kwijt was, gaf commentaar: “De druk roepen we elke keer over onszelf af. Het recht zetten van een achterstand houdt natuurlijk een keer op. En dat elke keer terug moeten komen doet iets met je ploeg. De ruimtes voor de tegenstander komen dan vanzelf, gelukkig worden we meestal nog een tijd in leven gehouden. Ik was persoonlijk in de rust niet eens zo ontevreden. Het spel en de beleving waren niet slecht. Maar de mogelijkheden om tot kansen te komen helpen we telkens zelf om zeep. Counters worden slecht uitgespeeld en de laatste pass, de belangrijkste bal, komt niet aan. Het is een feit dat we de goals veel te makkelijk tegen krijgen. Op één keer na geven we in de eerste helft niets weg, maar hij hangt meteen. Daar moeten we de voorzet eruit halen. En ook bij de tweede goal gaan we zelf in de fout. Het gebeurt gewoon veel te veel.” Met als logische uitsmijter: “We hebben gewoon een keer een goeie overwinning nodig!” SteDoCo uit, aanstaande zaterdag, is de eerste mogelijkheid. Het zal allemaal lastig genoeg worden…
Rijnsburgse Boys – HHC Hardenberg 1-2 (0-1)
37. 0-1 Rob van der Leij
57. 1-1 Raily Ignacio
66. 1-2 Koos Werkman
Gele kaarten Rijnsburgse Boys: Martin van Eeuwijk, Renee Troost
Gele kaart HHC Hardenberg: Jan Hooiveld
Scheidsrechter: de heer S. van der Eijk
Toeschouwers: 1000
Opstelling Rijnsburgse Boys: Richard van Nieuwkoop; Nick Kuipers, Renee Troost, Jeroen Hessing, Joël Tillema; Danny van der Vijver (58. Joost Leonard), Ismail Celen (79. Martin van Eeuwijk), Resham Sardar; Jeffrey Koemans (70. Bart Freke), Raily Ignacio, Jeffrey Vlug.
Opstelling HHC Hardenberg: Sander Danes; Ashwin Manuhutu, Harmid Zarbaf, Thomas Bakker, Gersom Klok; Koos Werkman, Philip Ties, Glenn Kobussen; Mark Veldmate (63. Dennis Krohne), Rob van der Leij, Jan Hooiveld (90. Andrej Piljic).
