Van (de) Bruin naar rood, wedstrijd dood
Gechargeerde kop misschien, om een wedstrijd dood te verklaren naar aanleiding van een rode kaart. Er is zoveel meer aan een wedstrijd dan alleen een rode kaart en de gevolgen ervan. Maar, dat het een behoorlijke impact had, dat is duidelijk. De wedstrijd tussen Rijnsburgse Boys en AFC, toch een kraker op voorhand, was na tien minuten behoorlijk gekleurd. In bloedrood, voor wat de Uien betreft. Bram de Bruin, sinds lange tijd weer basisklant, zal wel met bittere tranen op deze wedstrijd terug kijken. Als je na tien minuten wordt weggestuurd, zwaar bestraft, dan moet dat een nare nasmaak geven. Het had als gevolg dat Rijnsburgse Boys al snel een loodzware opgave voor de kiezen kreeg. En die opgave was al zwaar, gezien het feit dat de tegenstander de koploper is. Je zou van AFC verwachten dat ze de Uien na die rode kaart de duimschroeven zouden aandraaien, maar gaandeweg de wedstrijd werd die verwachting steeds minder bewaarheid. Geel-zwart streed met het hart en deed wat het kon. Ondanks het feit dat het door het ondertal en het in de tweede helft verbazend verdedigende spel van AFC weinig kon creëren, gaf het zich tot het bittere einde niet gewonnen. Je hebt niks aan romantiek in het voetbal. Na 96 minuten stond er immers 0-2 op het bord. Maar, wat had het geweest als het niet na tien minuten tien tegen elf was geweest ?
Foto: Cor Spruijt
De opstelling waarmee Henk Wisman zijn spelers het veld in stuurde was zo gek nog niet. Met veel snelheid achterin (Strooker en Koomen op de flanken) en Daan Walraven als kompaan van Bram Ros centraal. Dat is tegen AFC geen overbodige luxe en misschien had het ook te maken met de wedstrijd tegen OFC, waarin het in de eerste helft niet goed ging. Het pakte verdedigend zeker niet slecht uit. Verdedigend stond het in deze wedstrijd sowieso wel goed. En aanvallend zag het er in de beginfase ook niet slecht uit. Sterker nog, een harde voorzet vanaf rechts van Asante werd gekeerd door keeper Van Zetten. De terugspringende bal kwam voor het koppie van Van der Moot, al was het geen makkie om de bal erin te koppen. Dat lukte dan ook niet, deze rebound ging over. Maar, het was wel een mooie binnenkomer.
Foto: Cor Spruijt
De Rode Zee
En toen sloeg het noodlot toe. Er werd een bal diep gespeeld, Bram de Bruin, op lijn met zijn eigen defensie, greep in en stuitte volgens de arbiter zijn tegenstander onreglementair in de zestien. Bal op de stip. Dat was misschien niet heel gek. ALS het een overtreding was. Maar de rode kaart die volgde, die is zó zwaar. Het kleurde de wedstrijd meteen. Gerechtigheid volgde, Zonneveld stopte. Dat was lekker, maar die rode kaart bleef staan en dus ook het ondertal. Rijnsburgse Boys kreeg de loodware taak om de koploper met tien man af te stoppen. Arbiter Dröge was de gebeten hond. En om eerlijk te zijn, dat was echt niet zo vreemd. Voor sommige supporters van Rijnsburgse Boys druk ik het dan nog zacht uit.
Foto: Hans Heemskerk
Achterstand
Hopend dat de achterstand lang uit zou blijven, was die hoop snel vervlogen. Het uitstel van executie volgde heel even, want AFC schoot aanvankelijk nog op de paal. Maar na en minuut of achttien was daar toch de 0-1. Ging daar hands aan vooraf, eerst van AFC ? De beelden zullen het uitwijzen. Hoe dan ook, Klaver schoot AFC op voorsprong. Cody van AFC. Niet onze Nino. Gelukkig maar, dat had het nog erger gemaakt.
Tsja. Wat het gros van de toeschouwers daarna denkt laat zich wel raden. Je zou namelijk denken dat de trotse koploper daarna vlotjes zou uitlopen en zou profiteren van de voorsprong in overtal. AFC had na de 0-1 weliswaar heel veel balbezit, maar deed er weinig mee. En dan moet het gezegd worden dat het in de eerste helft nog het meest in de melk te brokkelen had. Zonder veel gevaar te stichten. Het probeerde wel wat en natuurlijk, met de spelers die zij hebben word je altijd wel dreigend. Maar echt gevaarlijk werden de V-hemden niet. Rijnsburgse Boys verdedigde gewoon goed, streed voor wat het waard was en werd gaandeweg de wedstrijd steeds dominanter.
Foto: Cor Spruijt
Bittere Sprui(j)t
En het zat ook niet mee hè. Een corner – duo productie van Zeldenrust en Asante – werd door Bram Ros knap ingekopt. De bal werd vlak voor de lijn gekeerd. Een vreemde carambole op twee meter van de lijn volgde, waarna Jeroen Spruijt de bal ongelukkig achter zich kreeg en de bal op geringe afstand van de lijn niet lekker kon inschieten. Weg kans, pure pech. Het is wel een beetje het verhaal van deze wedstrijd; de sterren stonden op deze eerste zaterdag van februari richting de hoofdstad.
Een gepassioneerde tweede helft
Viel er wat te kiezen voor de Boys in het tweede bedrijf ? Neen. Honderd procent inzet en strijden voor elke meter waren voorwaarden om nog iets van deze wedstrijd te maken. Nou, aan die eisen voldeed geel-zwart ruimschoots. Ze deden allemaal hun stinkende best hoor. Bert Koomen, terriër op rechts, Jordy Strooker, ruime voldoende op links, maakten ons verdedigend geenszins zwak. Tel daar het uitstekende centrale gelegenheidsduo bij op, Bram Ros en Daan Walraven en verdedigend hoefde niemand zich zorgen te maken. Bram Ros werd Man of the Match, maar dat had Walraven ook kunnen zijn. De Amsterdammer speelde tegen Raily Ignacio een puike wedstrijd, deed vrijwel niets verkeerd en liet zien dat het geen lazer uitmaakt waar je hem achterin neer zet. Hij is gewoon goed.
Ondertussen pompten de Boys dat het een lieve lust was. Na een minuut of tien in de tweede helft zou je zomaar kunnen denken dat AFC in ondertal speelde. Was dat beducht zijn voor de geel-zwarte aanval, onmacht, twijfel, wat was het ? Het was van alles wat. Voor de Uien was het lastig een knappe aanval op de mat te leggen, zeker op dit niet zo beste veld. Maar het gaf honderd procent.
Foto: Hans Heemskerk
Trucendoos
Blijkbaar waren de Amsterdammers niet zo zeker van hun zaak. Het begon flink te wisselen en Portugese grappen uit te halen. Doelman Van Zetten veinsde een blessure, afgesproken werk om trainer Nihom van AFC zijn ploeg gelegenheid te geven na al dat gewissel opnieuw te instrueren. Ach ja. Je kijkt nergens meer van op. Ondertussen tikte de tijd weg. AFC gooide er met elf tegen tien zelfs een verdediger bij. Toe maar. Jammer genoeg konden de Boys met hun opportunistische spel weinig vuist maken. De krachten vloeiden na meer dan een uur met tien man weg en het pompen of verzuipen leverde weinig op. Al was de zwabberknal van Jongeneelen een hele kluif voor doelman annex acteur Van Zetten. Had daar een Ui op korte afstand gestaan zeg…
Het was gewoon niet de middag van Rijnsburgse Boys, dat werd gedwarsboomd door zekere elementen. Met wat mazzel had er een verdiend gelijkspel ingezeten. De 0-2, in de laatste minuten, noteren we puur uit statistisch oogpunt. Dat Rijnsburgse Boys in de laatste vier edities tegen AFC nooit de mindere was, maar eerder de meerdere, levert niks op. Louter de statistiek dat we daaruit maar drie punten haalden.
Rijnsburgse Boys – AFC 0-2 (0-1)
Scheidsrechter: S.Dröge
Toeschouwers: 1100
Rode kaart Rijnsburgse Boys:Bram de Bruin
Gele kaart Rijnsburgse Boys: Jan Blankespoor
Gele kaart AFC: Julian van der Greft, Cody Claver
Scoreverloop:
18’ 0-1 Cody Klaver
90+6’ 0-2 Matthijs Jesse
Opstelling Rijnsburgse Boys: Wesley Zonneveld; Jordy Strooker (79.Jordy Hilterman), Daan Walraven, Bram Ros, Bert Koomen; Jeroen Spruijt (78. Roderick Gielisse), Nino Klaver, Bram de Bruin; Furhgill Zeldenrust, Dani van der Moot (46. Jeffrey Jongeneelen), Delano Asante (72. Anthony van Dongen).
Opstelling AFC: Gijs van Zetten; Dalian Maatsen, Gevero Markiet, Guus van Weerdenburg (73. Segun Owobowale), Cody Klaver; Milan Hoek, Joël Tillema, Noa Benninga (63. Julian van der Greft), Splinter de Mooij (83. Tim Linthorst); Raily Ignacio (72. Matthijs Jesse), Melvin Platje (63. Soufiane Hetli).
