Studieverplichtingen en de ambitie voor een maatschappelijke carrière zijn soms moeilijk te combineren met een verblijf in de hogeschool van het amateurvoetbal. Max Lobel ondervindt dat aan den lijve. In zijn gesprekken met Rijnsburgse Boys voor de toekomst is een vertrek bij de geelzwarte formatie helaas onontkoombaar. Zowel Max als de club betreuren het afscheid dat aanstaande is aan het einde van het seizoen, maar kijken terug op een mooie periode.
We vroegen Max om nadere uitleg.
“In oktober hebben we al gesprekken gevoerd over mijn toekomst in de Topklasse en mogelijk de tweede Divisie. De intentie was er van beide kanten om door te gaan, maar mijn studie Melkveehouderij zit in de weg. Ik weet zeker dat ik na volgend seizoen een langere tijd naar het buitenland ga voor een stage. Dat is een flinke onderbreking in mijn trainings- en wedstrijdritme bij Rijnsburgse Boys. Voor mijn verdere ontwikkeling is tijd nodig en dus moeten we ver vooruit kijken. Als we nu al weten dat er zo’n onderbreking komt, moeten we keuzes maken. De laatste periode was ook sportief wat minder, ik heb na de winterstop minder wedstrijden gespeeld, Rik speelt vaker dan ik had verwacht.”
Uiteindelijk is de keuze gemaakt om uit elkaar te gaan. “Dat is een gezamenlijk besluit. We gaan goed uit elkaar. Ik ga zien hoe het loopt, ook in samenhang met mijn studie en ik zou na die periode zelfs nog terug kunnen komen. Ik heb er aan het einde van dit seizoen 5 jaar opzitten bij Rijnsburg en dat zijn superjaren geweest. Rijnsburg is een van de mooiste amateurclubs van Nederland, met een heel hoog niveau. Daar heb ik als keeper zowel op het trainingsveld en in wedstrijden volledig in mee kunnen draaien. Als binnenstromend jeugdspeler uit Voorschoten heb ik daar ongelofelijk veel van geleerd. Ik heb me heel erg kunnen ontwikkelen. De samenwerking met Henk Postma, waar ik veel individuele training van heb gehad en met Hans Schot is geweldig. In de eerste periode werkte is samen met Ronald van der Meer en nu met Richard en Rick. De band tussen de keepers onderling en met de trainers is gewoon heel goed. Ik had in de afgelopen vijf jaar nooit vooraf kunnen denken hoe ik me heb kunnen ontwikkelen. Daar heb ik absoluut geen spijt van en dat neem ik mijn hele leven mee, zowel als sporter als mens.”
Max kijkt met genoegen terug op hoogtepunten in die periode.
“Uiteraard als uitschieter het kampioenschap met het tweede. Maar daarna draaiden we ook heel lang mee voor het algeheel kampioenschap, wat we op een haar na niet haalden. Maar wel een geweldige ervaring. Ook heb ik promotie met de A-jeugd meegemaakt. En we hebben de Districtsbeker gewonnen. Genoeg sportieve resultaten dus!”
En ook als keeper heeft Max veel geleerd.
“Ik had nooit durven dromen waar ik nu ben en wat ik heb opgestoken. Mijn algehele basis, het trapwerk, de reflexen in de 1-op1 situatie, dat is allemaal verbeterd. Het gaat in de Topklasse allemaal zoveel sneller, in de beginperiode was ik na een training vaak helemaal kapot, het niveau is veel hoger dan ik in de jeugd gewend was. En dan wordt de Topklasse ook nog elk jaar beter. Ik loop op het veld met heel veel jongens om me heen die betaald voetbal ervaring hebben. Dat heb ik niet, dus daar leer ik heel veel van.”
“Ik ben in de afgelopen jaren door veel mensen gesteund. In de club is alles goed geregeld, maar ook mijn familie heeft me geholpen. Dat vind ik wel heel gaaf.”
En nu op zoek naar?
“Een andere club”, zegt Max, “Ik ga met een goed gevoel bij Rijnsburg weg en wil mijn ervaring graag inzetten bij een andere vereniging. Uiteraard moet het te combineren zijn met mijn studie, maar ik wil graag op niveau blijven keepen!”
We bedanken Max voor zijn inzet bij Rijnsburgse Boys en wensen hem een mooie sportieve toekomst toe. En uiteraard een succesvolle afronding van de studie!
