Rijnsburgse Boys zakt in de eerste helft door de ondergrens
Als je in speelronde vier van Katwijk wint, dan ga je toch met een goed gevoel de week erop in. Wetende dat je een aantal knallers van wedstrijden voor de boeg hebt, pompt de adrenaline door je lijf. De pastamaaltijd in Ommen geeft een extra puist energie en als je aankomt op de Boshoek, zie je een biljartlaken liggen. Een zonnetje, een nat gespoten veld en een aardige opkomst. De meegereisde supporters gingen er even goed voor zitten. Het zonnetje op hun hoofd werd echter al spoedig een hardnekkige grijze wolk boven hun hoofd. Wat de Uien in de eerste helft lieten zien, was een ambitieuze club onwaardig. Het was een koude douche over opgewarmde harten, die echt even moeilijk te verteren viel. De mannen van Wisman zullen het echt niet expres gedaan hebben. Het viel alleen zo tegen, in die eerste helft. Natuurlijk heeft de tegenstander daarmee te maken. HHC Hardenberg had het vizier in de eerste helft wel op scherp staan en maakte het Rijnsburgse Boys ontzettend lastig. Met als gevolg dat de opgelopen 2-0 achterstand na rust niet meer te repareren viel. Wat overigens nog bijna wel gebeurde, omdat HHC de deur niet zelf in het slot gooide.
Foto: Gerard van der Meij
Nee, het was niet de eerste helft van geel-zwart. Waar zullen we eens beginnen ? Scherpte in van alles, dat ontbrak er. Als je alleen al het aantal passes naar niemandsland optelt, dan schrik je al. Spelers die normaal gesproken betrouwbaar voor de dag komen, leken even geen schim van zichzelf. Pure strijd, passie, inzet, druk zetten, HHC had het en deed het. Schrijnend voorbeeld: rechtsback Gersom Klok van HHC Hardenberg moet zich in Luilekkerland gewaand hebben. Naar hartenlust de zee aan ruimte aan de rechterkant bestrijkend vormde hij in eerste instantie telkens het grootste gevaar in de eerste helft. Of hij nu zelf de voorzet gaf, of zijn medespelers dat deden, het was een bron van onrust aan de kant van de bezoekers. Het zou toch geen verrassing moeten zijn: we kennen Klok al jaren zo. Rijnsburgse Boys had er geen antwoord op. Schraalhans was toch al keukenmeester aan Rijnsburgse zijde. In de eerste helft was het enige wapenfeit een dubbele schaar en daaropvolgend aardig schot van Max Hudepohl, maar dat was het wel. Geen wonder als je ziet wat de Uien zelf in die eerste helft stopten, dan kan je niet veel verwachten.
Foto: Gerard van der Meij
The Orange Machine
Dat kan je van de Hardenbergers niet zeggen. Ze namen vrijwel elke gelegenheid te baat om druk te zetten en het Rijnsburgse Boys lastig te maken. En wat geklungel aan onze kant helpt dan wel mee natuurlijk. Al in de elfde minuut viel de eerste goal. Beroerd wegwerken met de kop bood Jurjan Mannes een vrije kopkans. Hij kon zelfs even aanleggen, kijken en koppen. Welgemikt verdween de bal in de rechterhoek van doelman Zonneveld: 1-0. Het duurde daarna niet lang of geklooi aan de kant van Rijnsburgse Boys werd weer bijna afgestraft. Maar uiteindelijk resulteerde het linke schot van Mannes slechts in een corner, waar we al erger telden. En de lepe Rob van der Leij was ook al dichtbij een treffer, uit één van de vele voorzetten van rechts, met een voor hem zo karakteristieke kopbal. Vragen om nog meer problemen dus. En als je vraagt, zal Hardenberg draaien. Wie anders dan Van der Leij zette HHC binnen het half uur op 2-0. Rijnsburgse Boys kwam ondertussen niet eens in de buurt van een goal. Een rare gewaarwording, want de mannen van Wisman creëren normaal gesproken altijd wel kansen. De Uien gaven gewoon veel te weinig thuis om iets te kunnen uitrichten, tegen een tegenstander die zijn zaken wel op orde had. Dat de rust met 2-0 achter gehaald werd, was ergens nog een meevaller. Staat het 4-0, dan kan je in de rust al je boeltje pakken en Salland verlaten. Er was nog hoop. De regenboogstickers konden uit de tas.
Foto: Gerard van der Meij
Het geel-zwarte herstel
Wat doe je als bijna je hele elftal, op misschien Masies Artien na, in de eerste helft een onvoldoende scoort ? Juist, wisselen. En er kwam een voor velen verrassende wissel aan. Dat Bram de Bruin inviel voor Bram Ros is al ongebruikelijk, maar ook onze leider Bram had het vandaag geenszins. De gezichten van vader Arie en moeder Marleen spraken wat dat betreft boekdelen. Maar nog minder gebruikelijk was de invalbeurt van Mark Mieras, die Rob Zandbergen verving. Het net 19 jaar geworden jeugdproduct doet al een tijdje goede zaken tijdens trainingen en wedstrijden en zag zijn goede optredens beloond worden met zijn debuut. En dat deed hij prima. Ga er maar aan staan, in zo’n wedstrijd. Op een plek waarop je eigenlijk van nature niet speelt. De wissels deden de Uien sowieso goed. Na rust zat er meer voetbal in de ploeg, er was meer scherpte en strijd. HHC ging naar achteren, niet alleen vanwege de voorsprong maar ook omdat het in de eerste helft veel gegeven had. Het eerste wapenfeit kwam op naam van Bram de Bruin, die een behoorlijk vrije schietkans kreeg, maar helaas met zijn mindere rechter moest afdrukken. Dat werd geen goal, maar eindelijk zat er weer wat jus op de boerenkool. De wat geagiteerde Jeroen Spruijt pakte geel na een felle charge. Waarschijnlijk niet op de man bedoeld, maar tegenstander Fatima kreeg hem flink op de poten. Er zijn arbiters die hier rood voor trekken, het zat dus even mee. Helaas zat het niet mee na een poeier van Bram de Bruin (blij dat hij terug is), want dat werd slechts een corner.
Foto: Gerard van der Meij
Wisselfeest
In een poging nog wat te forceren ging de aanvallende trukendoos van Wisman nog verder open. Van Otterlo en Asante voor Zeldenrust en Magan. Het deed ons goed. Asante, toch al een jongen die op de deur klopt, zorgde samen met Van Otterlo voor nieuwe energie. Het was nu alles of niets op zoek naar de aansluitingstreffer. En ja hoor, hij viel, ruim een kwartier voor tijd. Het was Jeroen Spruijt die door het centrum glipte, doelman Borgman omspeelde en binnen liep: 2-1. Bij HHC werd het zweten geblazen, in de wetenschap dat ze hem al binnen hadden moeten hebben. En het werd ook gevaarlijk. Een scherpe voorzet van Dani bij de tweede paal leek een prooi voor Van Otterlo, maar de bedrijvige invaller kon ondanks zijn uiterste inspanning de bal net niet in het doel koppen. De volgende flinke mogelijkheid diende zich aan. Een briljante dieptepass van Masies Artien, de beste man aan Rijnsburgse zijde, op Asante, die binnendoor Klok klopte, werd door Asante vlotjes meegenomen richting doelman Borgman. Borgman werd geklopt door de inschuiver van Asante, maar helaas stond Fatima nog op de doellijn om de bal weg te werken. Het had zo leuk geweest…
Inmiddels speelde geel-zwart met Bart Duiker op rechtsback en Bert Koomen als rechtsbuiten. Tsja, het kan dus nog ongebruikelijker. HHC kon een paar keer bijna profiteren van de ontstane ruimte aan Rijnsburgse kant. Zo ramde Mannes op de lat, waarna Van der Leij in de rebound naast omhaalde. En Zonneveld redde knap in één op één. Dat had de genadeklap kunnen zijn. Ondanks wat hachelijke momenten voor het Hardenberger doel wist geel-zwart de gelijkmaker niet meer te produceren. Het had net zo makkelijk gekund als met 4-0 achter staan. Ach ja, soms krijg je je trekken thuis. En dat kregen de Uien deze keer. Als je zo’n belabberde eerste helft speelt, brandt je je billetjes. En moet je op de blaren zitten.
Foto: Gerard van der Meij
HHC Hardenberg – Rijnsburgse Boys 2-1 (2-0)
Scheidsrechter: de heer M. Eijgelsheim
Toeschouwers: 1026
Gele kaart HHC Hardenberg: Steff Kaptein
Gele kaart Rijnsburgse Boys: Jeroen Spruijt
Scoreverloop:
11’ 1-0 Jurjan Mannes
29’ 2-0 Rob van der Leij
74’ 2-1 Jeroen Spruijt
Opstelling HHC Hardenberg: Nick Borgman; Joerie Church, Kevin Görtz, Serge Fatima, Gersom Klok; Steff Kaptein, Jurjan Mannes (83. Rick Hemmink), Glenn Kobussen, Rutger Etten; Rob van der Leij, Matthijs Hardijk (67. Thomas Reinders).
Opstelling Rijnsburgse Boys: Wesley Zonneveld; Rob Zandbergen (46. Mark Mieras), Masies Artien, Dennis van der Plas, Bert Koomen; Marc Magan (71. Delano Asante), Jeroen Spruijt, Bram Ros (46. Bram de Bruin); Furhgill Zeldenrust (71. Ian van Otterlo), Dani van der Moot, Max Hudepohl (80. Bart Duiker)
