Missen van kansen repeterend probleem
Wat een mooi weer was het om te voetballen. Echt gras en een pittoresk sportpark in noord-oost Friesland. Dat moest wel goed gaan zou je zeggen. Rijnsburgse Boys had een prachtige ongeslagen serie staan tegen Harkemase Boys. En de overwinningen met vier door de Uien gemaakte goals tegen de Harekieten waren talrijk. Dat beloofde dus wat. De belofte van de vier goals kwam uit. Alleen wèl aan de verkeerde kant. De Uien maakten zich weer schuldig aan een bekend probleem. De geel-zwarte recidive bestaat eruit dat er veel te veel kansen worden gemist. Tel daarbij op dat ze er achterin best makkelijk in gaan en je kan inzetten op een uiterst moeizame wedstrijd. Harkemase Boys, al acht wedstrijden zonder punten, vond in de Uien een dankbare opponent om het zelfvertrouwen wat op te vijzelen. De zondag jarige Pieter Mulders had zich zijn jubileumweekend anders voorgesteld. De aanstaande Abraham zag zijn ploeg in de eerste helft drie honderd procent kansen missen. Zo slordig waren de Harekieten niet. En zodoende was de wedstrijd bij rust al een bijna gelopen koers. Ondanks even hevig tegen spartelen was de vierde thuisgoal de genadeklap. Dag punten, hallo lange, lange terugreis. De zonnige dag eindigde met een permanente onweerswolk boven de Beuk-bus. Oh nee, ik moet touringcar zeggen…
Het begon meteen weer onheilspellend. De speersnelle Matthijs Hardijk, die op snelheid zelfs Strooker de baas was, was vóór Van Nieuwkoop bij de bal na een steekpass. Hij omspeelde hem, maar de rechtsbuiten kreeg de bal niet voorbij de op de doellijn staande Strooker in de goal: naast. We waren meteen gewaarschuwd, zeker nadat Harkemase Boys twee keer hard richting Richard vuurde, zonder hiermee echt gevaarlijk te zijn.
Het was voor de Uien een wake-up call. En al snel werd duidelijk dat Harkemase Boys aanvallend weliswaar best gevaarlijk kon zijn, maar achterin niet zo slijtvast was. Een perfecte voorzet van Max Hudepohl vanaf links werd door Tjoek op de borst aangenomen. Tot zover niks verkeerds, maar de kale spits kreeg de bal weliswaar voorbij de Friese goalie, maar niet in de goal: via de lat over. En dat beste mensen, dat was een 100% kans die had moeten tellen.
Foto: Hans Heemskerk
100% kans nummer twee volgde rap. De steekpass van Leonard op Hudepohl was perfect. Max kon alleen op de keeper af (Mulders: “op training ramt ie ze er uit alle standen in”), maar leek wat te gehaast te schieten en zag zijn schot door de keeper gekeerd. Zonde! De kansen stapelden zich inmiddels aardig op. Overigens niet alleen voor de Uien, want ook Harkema was uit de draai in de zestien gevaarlijk, net als Jorn van Lunteren in een vergelijkbare situatie dat was. Een kiezelharde volley van Goeman, op een meter of 20 van de goal, verdiende een beter lot dan het net naast belanden.
Foto: Hans Heemskerk
Opvallend was dat beide ploegen achterin niet al te ‘vast’ waren. Of om het wat anders te zeggen: je hebt constant het gevoel dat de goal zomaar kan vallen, aan beide kanten trouwens. De derde 100% kans was wéér voor Tjoek. Op nog geen 7 meter van de goal viel de bal voor de voeten van de Noord-Hollander, die een apart aftreksel van een schot produceerde. Joost Leonard, in de baan van de bal, tikte nog even aan en even leken de Uien de eerste goal te hebben geproduceerd. Arbiter de Winter keurde de bal echter af wegens buitenspel. Hamvraag: was de bal er ook in gegaan als Leonard de bal niet aangeraakt had?
Hoe dan ook, de goal viel aan de andere kant… Hardijk passeerde Verlaan rand zestien, legde terug, waar Schrijver geen moeite had om de bal van dichtbij binnen te schieten: 1-0. De speldenprik van Hudepohl die volgde, zijn prachtige gekrulde schot werd door de doelman gepakt, werd gevolgd door een mokerslag. Op slag van rust schoot Bouius raak: 2-0. Lekker rusten noem je dat cynisch.
Foto: Hans Heemskerk
De tweede helft ging meteen levendig van start. De hoop dat het nog wat kon worden was alleen helaas al gauw te gronde. Voorzet van de zijkant, een rechtsback die mee komt en de perfecte afronding: 3-0. Zo makkelijk, zo simpel. Het is om moedeloos van te worden. Hoe leuk en sympathiek Harkemase Boys ook is, op de Bosk moeten de Uien drie punten meenemen. De gesteldheid van de Friese defensie geeft daar gelegenheid toe, maar als je zelf niet scoort en ook geen geweldige indruk maakt, wordt zo’n middag ruk.
De 3-1 van Goeman was overigens fraai. Uit een vrije trap, langs de muur, gaf de hardwerkende middenvelder zijn visitekaartje af. Met de ingevallen Jongeneelen kwam er ook meer gogme in het elftal, maar aan de fase waarin het Harkemase Boys zenuwachtig kon maken kwam abrupt een einde. De 4-1 van Stelpstra, verdediging open, mooi voorzetje en dito kopbal, was de genadeklap. En dan schrik je wel even. Tegen de nummer laatst met 4-1 verliezen is een flinke opdoffer. De oorzaak is al aangestipt. Ook al missen we wat jongens met blessures, sommige dingen zijn basismateriaal. Tegen te veel kansen missen kan je niet op voetballen, net als tegen teveel defensieve fouten maken. De foutenlast moet omlaag, al is dat natuurlijk makkelijk lullen.
Foto: Hans Heemskerk
Trainer Pieter Mulders, na afloop nog geheel onwetend van het feit dat hem een feestje op de Middelmors te wachten stond, was na afloop uitgesproken, zoals altijd. “We krijgen een aantal enorme kansen. Zij krijgen drie kansen en maken er twee. En wij geen één. Ik ben het totaal niet eens met mensen die zeggen dat het kansloos was. Wij gaan in de tweede helft met een verdediger minder spelen, dus dan is het logisch dat zij wat meer kansen krijgen. We legden hun zwakte in de eerste helft bloot, maar dan moet je ze wel maken. Dit is gewoon slecht gedaan. Wij hebben als voer een overwinning nodig.”
Moet je daarna ook nog dat kolere-eind terug. Ook al zit je in een Beuk touringcar en heb je een salade van Heemskerk Fresh and Easy om op te knagen, het rijdt veel lekkerder met drie puntjes op zak. U weet overigens toch dat kinderen en dronken mensen de waarheid spreken ? Op de vraag van mijn zoon van 6 wat Rijnsburgse Boys had gedaan moest ik helaas antwoorden dat de middag in een 4-1 nederlaag was geëindigd. Het droge en resolute antwoord van de kleine jongen: “dat is schandalig pappa!”
Foto: Hans Heemskerk
Man of the Match: Masies Artien.
Scheidsrechter: de heer F.R. De Winter
Toeschouwers: 700
38′ 1-0 Ezra Schrijver
45′ 2-0 Henny Bouius
50′ 3-0 Erich Jongeling
64′ 3-1 Wesley Goeman
4-1 Robert Stelpstra
Kaarten: –
Opstelling Harkemase Boys: Jansema; Jongeling (69. Adams), De Vries (69. Schotanus), De Groot, Bouius; Renke, Schokker, Streutker; Hardijk (81. Dijk), Stelpstra, Schrijver.
Opstelling Rijnsburgse Boys: Van Nieuwkoop; Strooker, Artien, Verlaan, Van den Oever (62. Jongeneelen); Van Lunteren (78. Sardar), Goeman (85. Knoester); Hudepohl, Tjon-A-Njoek, Leonard, Wijks.
