Geel-zwart zetelt zich op rozen, om vervolgens in een bad azijn te duiken
De zorgen nemen toe. Want wie nu nog niet wakker is, moet even een goede schop onder zijn hol hebben. Voor de vierde keer op rij wist Rijnsburgse Boys na de winterstop niet te winnen. Het wist in tegenstelling tot de andere drie wedstrijden na de winterstop deze keer wel te scoren. Echter, zelfs een 0-2 voorsprong tijdens de rust was niet voldoende om een punt weg te slepen uit Maassluis, waar het de voorgaande vijf edities een remise met Excelsior overeen kwam. Het leek goed af te gaan lopen na drie kwartier en een beetje, maar het bleek niet voldoende. “Welke voorsprong is dan wel voldoende”, vraag je je dan af. De wedstrijd baart zorgen. Niet omdat er louter slechte dingen te zien waren, want dat is zeker niet zo. Wat wel zorgelijk is, is dat de Uien na de 0-2 amper nog gevaarlijk zijn geweest bij het vijandelijke doel. Iets wat je wel zou verwachten als je meer ruimte krijgt. Integendeel, Excelsior Maassluis was in de tweede helft veel gevaarlijker en de tegengoals hadden met wat geluk wat eerder kunnen vallen. Aan één man heeft het op deze middag absoluut niet gelegen, want doelman Michael Bekkers keepte een wereldpartij en voorkwam met een scala aan katachtige reflexen nog erger. Maar ja, dat de doelman de uitblinker is zegt alles. De diepe wonden die deze nederlaag slaat, zijn niet 1, 2, 3 geheeld. Aan negativisme hebben we niks, maar ook niet aan misplaatst positivisme. De realiteit – en die moeten we onder ogen zien – is dat de Uien richting een p-d plek aan het zakken zijn. En dat doet pijn.
Foto: Cor Spruijt
In de opstelling was één wijziging aangebracht. Jongeneelen erin, Bram de Bruin eruit. In de eerste helft waren de verhoudingen, in weerwil van wat sommigen na afloop uitkraamden, vrijwel gelijk. De Uien deden een paar knappe dingen, maar ook de tricolores waren enkele keren heel dichtbij een goal. Rijnsburgse Boys legde een paar mooie combinaties op de mat, waar Jongeneelen een aantal malen positief bij betrokken was. Zo schoot hij net naast na een combinatie met Van der Moot en was zijn vlammende schot met zijn linker richting de bovenhoek een hele kluif voor keeper Van Leeuwen.
Toch liet ook Maassluis van zich spreken. Enkele doelpogingen werden met een uiterste krachtsinspanning geblokt of voldoende van richting veranderd. In wezen ging het behoorlijk gelijk op.
Foto: Cor Spruijt
De voorsprong
Gelukkig scoorde Rijnsburgse Boys de eerste goal in competitieverband na de winterstop. Jeroen Spruijt was het feestvarken en knalde de bal droog in de korte hoek, op aangeven van Gielisse. Maassluis antwoordde snel, door middel van een kopbal, rakelings naast, van de sterke Bram Wennekers. Onze mannen legden in die fase een paar knappe 1-2’s op de mat. Onder andere toen Bert Koomen, één van de beteren aan Rijnsburgse zijde, combineerde met Jongeneelen en op de keeper schoot. Iedereen had zich al verzoend met een 0-1 ruststand op dat moment.
Daar dacht Spruijt anders over, die een hoge bal van Ros op magistrale wijze in één keer mee nam en diep ging. Zijn voorzet was voor een Ui bedoeld, maar Abbas raakte hem nog aan en de bal caramboleerde vrij lullig in het doel. Dat was de hele lekkere 0-2.
Foto: Hans Heemskerk
Drama in meerdere bedrijven
Tsja, hoe moeten we de periode na de rust eens beschrijven ? Alles beschrijven wat we gezien hebben is te uitvoerig en doet eigenlijk teveel pijn. Het komt er op neer dat er ontzettend veel mis ging. Het is normaal is dat het team dat met 2-0 voor staat veel kansen moet krijgen, maar dat viel in de praktijk flink tegen. Het zou onterecht zijn om de defensie de schuld van alles te geven. Een trio aanvallers wat met de steun van de middenvelders de defensie van de tegenpartij de stuipen op het lijf jaagt, is de beste verdediging. Vrijwel niks van dit alles.
Individuele poppetjes aanwijzen heeft in dit stuk geen zin, dat mag de technische staf doen, maar we missen duidelijk vorm. En soms ontstaat de indruk – hopelijk is die indruk fout – dat de echte overtuiging er bij sommigen ook niet is. Anders gezegd: het gif. Excelsior Maassluis scoorde al snel na rust de aansluitingstreffer en dat was voor hen voldoende om het geloof compleet terug te krijgen. Vrije trappen en met name corners, een ware plaag was het voor de Rijnsburgse defensie. De tricolores hebben één van hun grootste wapens in de spelhervatting en kregen zeer ruim de kans dit wapen uit te buiten. De paal en de tijger in het doel die Bekkers heet voorkwamen nog erger. Na de 1-2 werd het al penibel, de 2-2 gaf een enorme klap en de 3-2 was de keiharde genadeslag die we al lang zagen aankomen.
Het is een klap die verwerkt moet worden. Zonder meteen in allerlei negatieve omschrijvingen te verzanden, pakken we een cliché van stal: er moet echt wat gebeuren. Deze klap is dermate groot, dat je bij alle Rijnsburgers na afloop een enorme – weliswaar ingetogen – teleurstelling en verbijstering zag. Uw verslaggever bijvoorbeeld heeft een uur nodig gehad om dit enigszins een plek te geven. De ommekeer zal komen, maar hopelijk wel op tijd. Enkele goede combinaties en goals geven hoop, zoals we in de eerste helft zagen. De kinderlijke wijze waarop het 3-2 werd na 0-2 vóór doet aan de andere kant het ergste vrezen.
Gelukkig is er altijd nog dat super cliché: in voetbal kan alles gebeuren. Dat moet dan wel donders snel gebeuren, want dit soort middagen zijn een regelrechte kwelling. En verrot slecht voor het moraal.
Foto: Hans Heemskerk
Excelsior Maassluis – Rijnsburgse Boys 3-2 (0-2)
Scheidsrechter: de heer M. Paarhuis
Toeschouwers: 800
Gele kaarten Rijnsburgse Boys: Bert Koomen en Bram de Bruin
Scoreverloop:
21’ 0-1 Jeroen Spruijt
45+3’ 0-2 Gijs Abbas (e.d.)
52’ 1-2 Kevin Ringeling
72’ 2-2 Gabri Urbanus
79’ 3-2 Gabri Urbanus
Opstelling Excelsior Maassluis: Jean-Paul van Leeuwen; Luivienno Statia, Gijs Abbas (46. Redouan el Hankouri), Kevin Ringeling, Gabri Urbanus, Calvin Tureaij (72. Baset Moshtaq); Redouan Omar Ouali (46. Dave van Delft), Nuno van den Beemt, Giovanni da Fonseca; Vincent van den Berg (84. Brandon Robinson), Bram Wennekers.
Opstelling Rijnsburgse Boys: Michael Bekkers; Bert Koomen, Masies Artien, Dennis van der Plas, Rob Zandbergen (74. Bram de Bruin); Jeroen Spruijt, Bram Ros (88. Max Hudepohl), Roderick Gielisse (74. Marc Magan); Furhgill Zeldenrust, Dani van der Moot, Jeffrey Jongeneelen.
