Afgelopen zaterdag kwam doelman Michael Bekkers hardhandig in botsing met Noordwijk-spits Emiel Wendt, na een heldhaftige poging om de 2-0 van Noordwijk te voorkomen. De doelman werd gestabiliseerd en na twintig minuten per ambulance afgevoerd. Hoe is het nu met hem?
Hoe is het met je, vier dagen na de klap?
“Het gaat beter. Ik heb nog wel hoofdpijn en pijn in mijn nek, maar dat is gelukkig minder. Ik heb tot en met dinsdag veel geslapen en slik nog steeds pijnstillers. Dat bevordert het herstel. Gelukkig bleek zaterdag na onderzoek in het ziekenhuis dat er niets beschadigd is, maar het was wel een fikse klap. De diagnose is dat het herstel varieert van een aantal dagen tot enkele weken. De komende dagen wil ik weer gaan wandelen en hardlopen. Zo hoop ik stappen te maken op weg naar mijn herstel.”
Wat herinner je je van de klap?
“Alles. Ik ben niet buiten kennis geweest, maar omdat ik vlekken zag en duizelig was, heb ik op advies van Henk Jan den Haan mijn ogen dichtgedaan en ben ik rustig blijven liggen. Tot in het ziekenhuis hebben ze heel voorzichtig met me gedaan, ook omdat ik tintelingen in mijn voeten voelde. Dat baarde wat zorgen maar gelukkig was dat na een paar uur weg. Ik snap dat het er ernstig uitzag op het veld, maar dit is niet zo erg als bijvoorbeeld een afgescheurde kruisband. Dan ben je verder van huis. Ja, ik denk dat het wel een overtreding was. Als zoiets op het middenveld gebeurt, wordt er afgefloten, nu niet. Dat is wel bijzonder.”
Heb je nog iets gehoord van Noordwijk?
“Ja, ik kreeg dezelfde avond al een berichtje van Emiel Wendt en woensdag heb ik een bloemetje ontvangen van de voorzitter van Noordwijk.”
Het is niet de eerste keer dat je hard in botsing kwam…
“Zes jaar geleden, toevallig ook in oktober, is het ook gebeurd. Dat was toen ik bij Rijsoord speelde. Toen was ik wel out, maar had ik daarna vooral last van mijn nek. Dat was na een paar dagen weg. Het herstel ging toen sneller. Gelukkig staan we zaterdag stil. Of ik de bekerwedstrijd tegen De Treffers haal? Ik sluit het niet uit, we moeten het maar van dag tot dag bekijken.”
Tot slot: hoe kijk je terug op je eerste maanden bij Rijnsburgse Boys?
“Ik stond net in de basis, dat maakt zo’n voorval bij Noordwijk nog lastiger. Ondanks dat ik de eerste maanden niet speelde, heb ik het naar mijn zin. Ik ben van Ter Leede naar Rijnsburg overgestapt omdat ik op een hoger niveau wil spelen. Dan weet je dat je er naast kunt staan op dit niveau. Maar wanneer je dan de kans krijgt, moet je het laten zien. We hebben een leuke groep en spelen mooie affiches. Dat is alleen maar mooi. Daar moet je zo veel mogelijk van genieten.”
