Sport (voetbal) is emotie
Sport, in ons geval voetbal, is emotie!
Zowel in positieve, maar helaas ook in negatieve zin. En dat geldt voor jong tot oud. Maar dat maakt het ook zo mooi. Het gebeurd namelijk vanaf de Ukkies tot aan de Veteranen. En zowel in het veld als naast het veld.
Ukkies die maar al te graag scoren, om vervolgens iets na te doen wat ze op TV hebben gezien. Terwijl de ouders, opa’s en oma’s met een ‘big smile’ staan toe te kijken. Of de Pupil van de Week (bij alle thuiswedstrijden van ons vlaggenschip) die op vrijdag al gaat bedenken hoe hij het doelpunt gaat scoren op zaterdag.
Bij de junioren geldt het winnen ook als een zeer belangrijk aspect en uiteraard het samen zijn met vriendjes of vriendinnetjes. Ook daar zie je de ouders,opa’s en oma’s die staan te genieten of mee te leven (sommige misschien iets te fanatiek). Een ieder wil ze hoog mogelijk voetballen en uiteraard wil iedereen kampioen worden.
Bij de Senioren geldt dat bij de selectie-elftallen iedereen op een zo hoog mogelijk niveau presteert en bij de lagere elftallen is het samen zijn met vrienden/vriendinnen een heel belangrijk aspect. Ditzelfde geldt voor de veteranen; gezellig bij elkaar komen op zaterdagen, een weerzien van oude bekenden en nog lekker in beweging zijn
Maar het maakt niet uit in welke klasse of op welk niveau: iedereen wil kampioen worden! En daar komen toch een hoop spanningen (lees: emoties) bij kijken.
Zoals ik al eerder noemde is voetbal emotie. Als je soms een supporter, leider of speler/speelster tekeer hoort gaan tegen scheidsrechters, spelers/speelsters en de begeleiding van de tegenstander dan vraag je je wel eens af: waarom? Dat is dus duidelijk de mindere kant van emotie!
Neem echter van mij aan dat iedereen wil winnen of een mooie wedstrijd wil spelen, de scheidsrechter diezelfde mooie wedstrijd in goede banen wil leiden, een spits graag wil scoren, een keeper graag de nul houdt en dat brengt dus vaak (verregaande) emoties te weeg. Ook langs de kant, door trainer(s) en toebehoren, hebben ze het beste met hún team voor en willen ze het beste team het veld insturen of de juiste wissel(s) toepassen. Allemaal emotie
De trainer(s)en begeleiding heeft het beste voor met het team, de spelers willen uiteraard altijd winnen en de supporters proberen het team daarbij te ondersteunen. Als een spits een kans mist en daarbij een hoop over zich heen krijgt, dan gaat hij daar echt niet beter van presteren. Hij scoort hem liever ook gelijk,maar als hij scoort deelt hij het ook graag met iedereen en is hij de man/vrouw. Daaraan kan je heel goed zien dat het allemaal dicht bij elkaar ligt. Positieve en negatieve emotie
Zo ben je de beste en zo kan je niks, winst en verlies liggen heel dicht bij elkaar!
Kortom; winnen doe je niet met z’n 11-en maar met veel meer: wissels, de begeleiding en uiteraard de supporters en als iedereen in hetzelfde gelooft kom je een heel eind! Winnen en verliezen doe je echt met z’n allen!
