Niet alleen belangrijk is de weg die je gaat, maar ook het spoor dat je achterlaat
“Trainer, trainer wat wordt de opstelling voor de eerste competitiewedstrijd? Gaan die en die spelen en je moet zeker die ene fantastische speler opstellen! Ben je er al uit? Spelers genoeg en wat een kwaliteiten, ik ben blij dat ik de keuzes niet hoef te maken! Trainer we worden toch wel kampioen dit jaar?”
Vragen, vragen en speculaties. Op de veiling, op de club en in het dorp wordt er gepraat over het komende voetbalseizoen. Rijnsburgse Boys leeft en is toch wel een beetje de trots van het dorp. Iedereen heeft er een mening over en steekt die niet onder stoelen of banken. Rijnsburg moet er altijd staan! Dat hoort bij de Rijnsburgers, zij willen op zaterdag gewoon een goede pot voetbal zien en dan moet er gewonnen worden. Het liefst met een perfecte uitvoering van geel zwart. Daarna wordt de wedstrijd meerdere malen nabesproken. De verwachtingen worden opgeklopt en eigenlijk is de competitie al gespeeld. Er is maar één ploeg en dat is de Rijnsburgse Boys!
30 wedstrijden, 45 uur voetballen, precies 22 ½ uur thuis en 22 ½ uur buiten Rijnsburg. Nog net geen twee etmalen voetbal. Bizar is dat in die 45 uur, wedstrijden worden beslist in enkele secondes. Wel of geen buitenspel? Gaat de bal er wel of net niet in? Blijven de spelers fit of ontstaan er misschien wel vervelende blessures? Dat zijn zaken die overkomen je. Daarom is voetbal ook zo’n prachtig fascinerend spel. In die 45 uur, wat lijkt het kort, kan zoveel gebeuren dat mensen er nog jaren over na praten. 45 uur, alles geven! Je zegt het zo makkelijk, maar het is o zo moeilijk.
De verwachtingen worden echter als maar groter of juist niet. Dat hangt natuurlijk helemaal van de resultaten af. Het ene moment zijn onze spelers de absolute kampioenen en een week later kunnen ze er op eens helemaal niets meer van. Dat zwart wit denken, van het ene uiterste in het andere uiterste je uiten, dat kom je maar weinig tegen in het dagelijks leven. Daarom is het ook zo leuk om over voetbal te praten, discussiëren en er een mening over te hebben. Voetbal is namelijk van ons allemaal. Maar die verwachtingen, wat moeten we daar nou mee? Als je veel verwacht kan het eigenlijk alleen maar tegenvallen, heeft eens iemand tegen mij gezegd. En eigenlijk is dat natuurlijk ook zo! Ik zou bijna willen zeggen, laat je verrassen! Probeer geen verwachtingen te hebben! Geniet van datgene wat je ziet of erger je aan de dingen die niet goed gaan, maar schep voor jezelf zo weinig mogelijk verwachtingen. Dat maakt het leven een stuk gemakkelijker.
Eén ding weet ik echter zeker, ‘onze’ jongens doen er alles aan om de verwachtingen waar te maken. Dat is een uitdaging, die we wel willen aangaan met elkaar. Zij, de spelers, werken er hard voor en hebben er een hoop voor over. Iedere wedstrijd willen ze het beste van hun zelf geven en jullie allemaal een mooie wedstrijd geven. Soms lukt dat en soms helaas niet. Neem van mij aan dat ze dat zelf ook weten en dat ze dat niet expres doen. Het zijn geen machines of robots, maar voetballers. Die ook wel eens het even net niet kunnen brengen, van wat er verwacht wordt.
Bijltjesdag komende zaterdag? Nee absoluut niet! We hebben vorig seizoen kunnen zien dat je elkaar allemaal heel erg hard nodig hebt. Samen moeten we het doen. Daar komt bij dat het niet alleen belangrijk is de weg die we straks gaan, maar ook zeer zeker het spoor wat we daarbij achterlaten. Dat hoort bij de Rijnsburgers, dat hoort bij deze groep spelers. Als we iets doen, dan doen we het ook goed. Kwaliteit moet er geleverd worden! Aan die verwachting proberen wij te voldoen. Een mooi en bovenal sportief voetbalseizoen van mijn kant gewenst. Dat de beste mogen winnen.
Niek Oosterlee
