De onderneming
Bijna 4 maanden zijn we nu onderweg. Begin juli begonnen en nu ergens halverwege oktober kunnen we een goedetussenbalans opmaken. Hoe vergaat het RBB 1? Ik ga proberen in mijn column de feiten voor u op een rijtje te zetten. Niet om zaken recht te praten of om dingen te vergoelijken. Gewoon de feiten zoals ze er liggen. In de voetballerij wil men de zaken nog wel eens op een emotionele manier benaderen en uitleggen.
Voordat het nieuwe voetbalseizoen begon hebben we afscheid genomen van een aantal spelers. Bennie van Noord wilde een nieuwe uitdaging en vertrok naar IJsselmeervogels. Jeffrey Winter speelde al twee jaar iedere wedstrijd met veel pijn in zijn schouder. Heeft fysiek werk en kreeg de mogelijkheid om zich op zijn werk te verbeteren, maar moest daar wel cursussen voor gaan volgen. Tevens werd het reizen voor hem een opgave en kwam er gezinsuitbreiding aan. Inmiddels is hij de trotse vader van een tweede zoon geworden, gefeliciteerd. Jaap Molenaar verliet de club, omdat hij weinig aan spelen toekwam en keerde terug naar zijn o zo geliefde FCVolendam. Hetzelfde gold voor Mustafa Celen. Hij ging deZwaluwen uit Vlaardingen versterken. En tenslotte is Tim Orlowski vertrokken naar Ajax, omdat hij graag wilde spelen in de herfst van zijn voetbalcarrière en daar kan ik helemaal inkomen.
Daar tegenover staat dat we ook spelers mochten verwelkomen. Een grote rol daarin speelt Ed Bos. Ongelooflijk hoeveel tijd hij er in stopt. Spelers bekijken, gesprekken met spelers voeren en uiteindelijk de beslissing nemen of iemand wel of niet bij de RBB past. In een zeer groot gedeelte van dit traject loop ik met hem mee en zie ik van dichtbij hoeveel werk dit is. Als ik u vertel dat hij nu al weer bezig is met het seizoen 2013 – 2014, zegt dat genoeg denk ik. Wedstrijden kijken, tips nalopen, gesprekjes arrangeren en voeren. Veel van die gesprekken lopen vaak op niets uit. Om wat voor reden dan ook kiezen spelers dan uiteindelijk niet voor RBB. Vaak is dat best frustrerend, omdat er een hoop tijd en energie in wordt gestoken.
Uiteindelijk mochten we dit seizoen dan toch zes nieuwe spelers begroeten. Met het oog op de samenstelling van onze selectie vooral jongens in de leeftijd van begin 20. Remon van Bochoven, 23 jaar, kwam van Haaglandia en was daar topscoorder van de Topklasse zondag geworden. Ronald van der Meer, 23 jaar, kwam van VVSB en heeft in zijn jeugd vele BVO opleidingen doorlopen. Jordy Strooker, 21 jaar, van jong ADO Den Haag en heeft daar bijna de gehele opleiding genoten. Mark van den Boogaart, 27 jaar, van Barendrecht. Was daar speler van het jaar geworden en heeft in de jeugd bij Feyenoord gevoetbald en betaald voetbal in Spanje. Pepijn Kluin, 22 jaar, uit het hoge noorden van Veendam. Had daar nog een doorlopend contract, maar koos voor zijn studie en ging weer in Amsterdam wonen. Een zeer groot talent in de jeugd van AZ ’67. Als laatste kwam Ruud Kras erbij, 30 jaar,van Sparta Rotterdam. We hadden nog een plekje over. Eigenlijk waren we al rond met een andere speler, maar die koos uiteindelijk voor een avontuur in een ver land. Toen kwam Ruud op ons pad. Hij heeft 279 wedstrijden gespeeld in de Ere- en Eerste Divisie. Zo kwamen er allemaal jongens met ambitie en een bepaald verwachtingspatroon bij hun nieuwe club.
Als ik zo het bovenstaande lijstje lees, kan ik me voorstellen dat we in de bespiegelingen vooraf als één van de favorieten werden bestempeld. Het liegt er namelijk niet om! En dan ook nog eens de spelers erbij die niet vertrokken van de Middelmors. Deze spelersgroep zou het wel eens even gaan doen voor RBB, was de alom heersende gedachte! “Scorebordjournalistiek”, zei Co Adriaanse eens op televisie. Zo is het maar net, want hoe anders is de realiteit nu halverwege oktober. We staan op een negende plaats met 13 punten uit 9 wedstrijden en het voetbal is niet om naar huis te schrijven. Dan druk ik me ook nog eens heel voorzichtig uit, volgens velen.
“Een voetbalteam is vergelijkbaar met een onderneming. De keeper en defensie moeten bewaken, dus dat zijn de boekhouders. De middenvelders zijn degenen die moeten produceren. De aanvallers zijn de mensen, die het product moeten verkopen, de afdeling marketing”, zei Fabio Capello eens in een interview. “Nou die RBB onderneming is bijna failliet”, hoor ik mensen al zeggen en denken. Die defensie zijn slechte boekhouders, want ze moesten het balletje al 18 keer uit het netje halen. De producten die worden geproduceerd zijn van een zeer bedenkelijk niveau, waardoor de afdeling marketing zijn targets niet kan halen. Kortom een kansloze missie! Dat bedrijf kun je maar beter direct opdoeken.
Onze onderneming is echter nog lang niet bankroet. We zijn pas net begonnen. Startersproblemen, dat hebben we. We hebben namelijk nogal wat nieuwe werknemers en die moeten ingewerkt worden. Veel jonge krachten ook, die hun sporen nog moeten verdienen in de ‘grote mensenwereld’. Soms misschien ook sneller willen dan dat ze aan kunnen. Jeugdige overmoed? Het is een keuze die deze onderneming heeft genomen. Het management wordt verweten dat er geen duidelijkheid is en dat er een wazige koers wordt gevaren. Veel wisselingen op de werkvloer, zullen we maar zeggen.
Richard 100%, Ruud 100%, Jordy 94%, Kevin 93%, Mark 80%, Benito 78%, Remon 75%, Pepijn 74%, acht spelers die ¾ deel of meer van de competitieminuten hebben gespeeld! Je kunt hier toch spreken van een zekere mate van continuïteit. Als je daarin meeneemt dat er spelers geblesseerd zijn geweest, oververmoeid waren in combinatie met hun werk, er één op vrijdagnacht bezoek kreeg van iemand die niet was uitgenodigd, dan kun je het plaatje al aardig rond maken.
‘Oosterlee is niet te benijden. Zijn ploeg staat op een kruispunt van vasthouden aan verouderde waarden als Raymond Kolder, Joost Kuhlmann, Peter Freke, Martijn Gootjes en Kevin Winter. Probleem is dat de spelers van de nieuwe lichting nog lang niet gebracht hebben wat op voorhand van hen verwacht werd’, stond er geschreven in het verslag op Voetbal op Zaterdag na de wedstrijd tegen de Kozakken Boys. Achter iedere keuze die we toen gemaakt hebben, sta ik nog steeds achter. De vraag die nu echter speelt is hoe lang het nog gaat duren, voordat de onderneming winstgevend wordt? Het liefst zo snel mogelijk natuurlijk, maar daarin spelen vele factoren een rol. Ook vaak dingen die je niet in de hand hebt, maar dat hoef ik Rijnsburgers niet uit te leggen. Ik sta in ieder geval voor de volle 100% achter onze jongens! Door velen zijn we al afgeschreven en afgeserveerd, dat moet voor ons een extra drive zijn om de zaken zo snel mogelijk om te buigen.
Niek Oosterlee
