Zonder respect geen voetbal
In mijn laatste column van dit jaar wil ik stilstaan bij de trieste gebeurtenissen van de afgelopen week. Het woord respect werd in mijn beleving wel erg vaak genoemd. Als je het woord respect opzoekt in de ‘dikke van Dale’ staat daar letterlijk; eerbied, ontzag. Vervang je het woord respect in: ‘ Zonder respect geen voetbal’, kom je volgens mij uit bij de eerste betekenis. Dus; ‘Zonder eerbied geen voetbal!’ Ik neem aan dat de KNVB dan bedoelt eerbied voor: de scheidsrechter, grensrechters, tegenstanders, supporters, trainers en alle andere mensen die betrokken zijn bij zo’n voetbalwedstrijd. Is het dan de primaire taak van een sportclub om hun leden eerbied en ontzag bij te brengen? Of is dat iets wat je meekrijgt van je ouders? Misschien moet de school het wel meer oppakken? Vragen, vragen en nog eens vragen waarmee mensen nu worstelen.
Je kunt het ook anders stellen: ‘Ik heb respect voor jouw grijze haren’, of ‘ Ik heb respect voor Ted dat hij met zijn HHC Hardenberg winterkampioen is geworden’ of ‘ Ik heb respect voor de mensen die ons gesteund hebben toen mijn vader overleed in juli 2012, dat zal ik nooit vergeten!’. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Respect is volgens mij een waarde, waaruit verschillende normen kunnen ontstaan. Waarde en normen nog zo’n containerbegrip wat je de afgelopen week vaak gehoord hebt.
Persoonlijk ben ik bang, dat dit straks een storm in een glas water blijkt te zijn. Misschien zijn het wel krokodillentranen! Nu is iedereen onder de indruk, maar wat blijft daar uiteindelijk van over? Als mens, leerkracht en voetbaltrainer zie ik de wereld om me heen veranderen. Voorop gesteld, er gebeuren veel goede dingen, maar ook zaken waar ik mijn vraagtekens bij zet. De wereld anno 2012 is anoniemer en individueler geworden. Als we dingen niet willen horen zetten we een koptelefoon op. We kunnen ons verschuilen en de meest onzinnige teksten de wereld inslingeren. Denk maar eens aan de onzin die wordt geschreven op onze eigen site als het eerste een wedstrijd heeft verloren. Is dat respect? Zijn dat waarde en normen? Lekker anoniem achter je computertje, op je zolderkamertje mensen beschadigen! Dan ben je echt een hele stoere bikkel! Het is iets waar ik niet aan kan wennen en waar ik me steeds meer over verwonder. Natuurlijk mag je kritiek hebben. Natuurlijk mag je laten blijken dat je het ergens niet mee eens bent. Ik zal de eerste zijn om naar je te luisteren en zaken uit te leggen.
Volgens mij kun je respect krijgen, maar moet je het bovenal verdienen. Respect omdat je hard werkt, je best doet, niet de kantjes er van afloopt. Dan hoef je geen eens heel erg goed te zijn. Als mensen maar zien dat je er voor gaat. Respect verdien je ook als je iets doet waarmee je andere mensen helpt. Denk maar eens aan die vele vrijwilligers binnen onze club, die ervoor zorgen dat we zo’n mooie vereniging hebben. Respect verdien je als je een uitzonderlijke prestatie hebt neergezet. Zoals Messi, een parel voor de voetbalsport, die al 86 goals maakte in het kalenderjaar 2012. Daarmee een nieuw record vestigde en het oude uit 1972 van Gerd Muller uit de boeken schoot.
Het is nu half december en de feestdagen staan voor de deur. 2012 is bijna afgelopen. Ik kijk uit naar 2013, omdat ik verder wil. Nieuwe uitdagingen wil aangaan en overwinnen. Proberen spelers en kinderen te inspireren. Ze in te laten zien, dat ze moeten genieten van de mooie dingen die ze kunnen doen. Dat ze de toekomst met een lach tegemoet kunnen treden. Op onze site onder het verslag Excelsior 31 – RBB schreef iemand, ‘die softy trainer Niek Oosterlee’. Een mooier compliment had ‘Bleekscheet’ (mooie achternaam overigens) mij niet kunnen maken. Het softy type is in mijn ogen iemand die respect op kan brengen voor anderen. Oog heeft voor de zaken om hem heen. Nogmaals heel veel dank voor die mooie woorden.
Een ieder hele fijne feestdagen en een gezond 2013.
Niek Oosterlee
