De uitdaging
Nu het seizoen halverwege is en er al wat conclusies getrokken kunnen worden, komt de transfercarroussel in volle gang. Het is een mijns inziens intrigerend gebeuren. Als je het over het amateurvoetbal hebt, zie je heel wat clubs die al flink in de weer zijn geweest. Sommige clubs hebben hun selectie al aardig rond, anderen doen het wat rustiger aan. Als je wil kan je vrijwel elke dag wel een nieuwtje lezen over wie waar heen gaat of blijft in het zaterdagvoetbal. En dan is het leuk om erachter proberen te komen of de soms bizarre geruchten die je hoort op waarheid berusten. Topklasser.nl en voetbalopzaterdag.com zijn bijv. prima sites om je op de hoogte te houden. En dan lees je soms opmerkelijke dingen.
Goede spelers die al in oktober bekend maken van club te verkassen, geruchten die je soms doen sidderen en een heel tactisch schimmenspel waarbij speler X het l(ei)(ij)dend voorwerp is. Wat me het meest fascineert is de reden waarom iemand verkast. Er worden soms dingen aangegeven als hoofdreden waarbij je meteen al je wenkbrauwen fronst. Hoofdsmoes nummer 1 is daarbij wel het ’toverwoord’ onder voetballers: de ‘uitdaging’. De meest prachtige verhalen worden opgehangen waarom Pietje naar Schubbekutterveen wil, maar uiteindelijk is het toch de ‘uitdaging’. Ja ja. Het is bekend dat ook in de top van het amateurvoetbal de knaken rijkelijk vloeien. En om maar meteen wat duidelijk te hebben: daar is helemaal niets mis mee. Sterker, ik vind het een hele plausibele reden om voor centen te kiezen. Je zal maar aan een nieuwe badkamer toe zijn en club X biedt jou 10.000 meer. Tsja, dan kan ik me voorstellen dat je gaat.
Om maar meteen een goed voorbeeld te geven: Kees Tol die van Noordwijk naar Spakenburg gaat en voor de camera van TV West zeer eerlijk toegeeft dat hij niet alleen sportief uitdaging ziet, maar ook de centen beter zijn. Kijk, dat is de waarheid, dus waarom niet gewoon zeggen? Hij deed het. En er is niks mis mee.
Tot mijn stomme verbazing las ik echter pas dat een speler van een Topklasser een klasse lager gaat en doodleuk zegt dat hij het voor de uitdaging doet. Je vraagt je wel eens af of ze echt denken dat het publiek drie hersencellen heeft. Als je van een derdeklasser naar Lisse gaat, dát is een (sportieve) uitdaging. Mijn verwondering werd nog groter toen de betreffende speler ook nog zei dat hij persoonlijk hoopt dat zijn nieuwe club niet kampioen wordt… want dan kon hij een keer Hoofdklasse-kampioen worden. Het zou voor mij als supporter reden zijn om zo’n gast meteen een boze brief te schrijven. Want wat een lariekoek is dat. Zeg maar gewoon dat de centjes goed zijn. Het diner wat deze kerel opdient is er één van een Leugensoep, met een Smoes van de Haas om af te sluiten met een Sorbet van Onzin. Het smaakt zuur. En het riekt ook nog: naar nonsens.
Het zou toch heerlijk zijn als spelers soms zeggen: ik vind mijn nieuwe club mooi maar de centen zijn ook heeeeeel goed. Dat geeft niks. Okee, je zal er misschien een negatieve opmerking over krijgen, echter die krijg je ook als je liegt. Geld stinkt niet. Het is een drijfveer die vele mensen hebben: veel geld pakken. En het kan echt helpen je leven wat comfortabeler te maken. Alleen, zeg het gewoon maar. Wat mij betreft een hele mooie uitdaging voor al die gasten die voor de poen naar een andere club gaan. Verdien ze en toon inzet. Een voorspoedig 2013 toegewenst ! En RB omhoog!
