Nico Glasbergen

Column Nico Glasbergen

Nico Glasbergen artikel

Moet dat nou ?

Stel je eens voor: het is zaterdagmiddag, mooi weer en je ‘moet’ voetballen. Wekenlang was het spannend. Je bent bezig met een belangrijk doel: de Landelijke Divisie halen. Een gezamenlijk hoger doel. En dan is daar, je wist weliswaar dat het kwam, die nare onderbreking. Voor de Rotte Eieren Cup of zo. Moet je helemaal naar Katwijk… Op kunstgras, tegen van die vervelende ventjes. Van die mannetjes die er wèl heel veel zin in hebben. Die de longen uit hun lijf gaan lopen. Een mix van ex-Katwijk-spelers en ex-Quick Boys-spelers. En dan lopen er ook nog een paar ex-ploeggenoten bij. De laatsten allemaal met dezelfde achternaam. Als klap op de vuurpijl lopen er nog een paar ‘vreemde’ Topklassewaardige knakkers bij. Bah. Daar word je niet gemotiveerder van. Vooruit, even die 90 minuten volmaken. Dan zijn we er vanaf. ’s Avonds lekker naar het wijfie: “Zo schat, we hebben vandaag weer een vrije dag verdiend. Op 21 november kunnen we lekker een weekend weg!” Je meissie lacht instemmend. Ze moet je al elke zaterdag missen…
Gedachten lezen is best lastig. Toch kan je soms wel eens aardig inschatten hoe iets gegaan moet zijn. Al seizoenen lang is de Districtbeker voor de spelers van ons vlaggenschip overduidelijk een noodzakelijk kwaad. Misschien zit er één voordeel aan: er gaat weer een wedstrijd voorbij van een eventuele schorsing. Voor de rest ? Pfff… wie wacht er in hemelsnaam op een wedstrijd tegen Rijnvogels? Een regen aan draken van wedstrijden zijn de revue al gepasseerd. Ooit, in augustus 2009, zag ik al een onvoldoende, uit bij Vitesse Delft. In willekeurige volgorde Nieuwenhoorn, Roodenburg en Forum Sport volgden, onder vele anderen. Ja, die wedstrijd moet gespeeld worden. En ja, Katwijk thuis voor de competitie is leuker. Een belediging voor de entourage van je club is echter onaanvaardbaar.
Het is simpel: speel je voor Rijnsburgse Boys 1, dan wordt een professionele houding verwacht. Dat houdt dus in dat je ook je donder er aan moet zetten als de wedstrijd wat minder aanlokkelijk lijkt. De heren worden niet bepaald slecht behandeld, krijgen er meer dan een zakcentje voor en de randvoorwaarden zijn prima geregeld. Daar mag je best wat voor terug verwachten. En het minimale is strijd. Afgelopen zaterdag zijn de supporters, staf en iedereen die Rijnsburgse Boys een warm hart toedraagt gewoon voor lul gezet. Dat ze zichzelf óók voor aap zetten is blijkbaar niet genoeg reden om beter je best te doen. Afgedroogd worden leek afgelopen zaterdag minder erg dan een paar stappen harder lopen.
U moet weten dat we een paar wedstrijdverslaggevers hebben die hard hun best doen. Collega Van Tilburg had ‘de eer’ afgelopen zaterdag te mogen schrijven. Sommigen vonden zijn kop best stevig, maar de waarheid mag gezegd worden. We hebben tenslotte niet met kleuters te maken. Geluk bij een ongeluk was nog dat de reis niet verder dan een paar kilometer bedroeg. Als je naar Hardenberg moet, zoals afgelopen seizoen en je mag een elftal dat Lamzak United nadoet verslaan, dat is nog veel minder leuk.
“Je kiest er toch zelf voor ?” zou je dan kunnen zeggen. Klopt. Niet vergeten mag worden dat wij net zoals veel anderen bovenal supporter zijn en ook passie mogen verwachten. Verliezen mèt strijd en verliezen zonder beleving, daar zit een hele dikke scheidslijn tussen. Het eerste is acceptabel, het tweede geenszins. We willen best, zonder dat we er wat voor krijgen, wat overigens helemaal niet hoeft, een uur of negen van onze zaterdag aan onze club besteden. Onderling hebben we het streven om qua verslaggeving ons in de top van de amateurwereld te nestelen. Dat lukt best aardig, kijkt u maar eens op andere sites. Ook slechte wedstrijden behandelen we serieus en we geven onderling positieve kritiek. Het lijkt er echter op dat wij minder aantrekkelijke wedstrijden professioneler behandelen als de heren spelers zelf. En dat is best gek. Zeg maar gerust treurig.
Het zegt overigens alles al dat ik mijn eigen ouwe heer met klem adviseerde niet naar Sportpark de Kooltuin te gaan. “Wordt toch niks pa, is al jaren zo”. Trouw supporter als hij is ging hij toch… Hij had beter met ma in Noordwijk op het terras kunnen gaan zitten. En dat was prima te voorspellen. Een droeve constatering. Als supporter moet je best wat kunnen hebben, maar Rijnvogels-uit was onacceptabel. En als supporter en wedstrijdverslaggever kan ik dat even niet over mijn kant laten gaan. Jongens, doe al die mensen die met hun geel-zwarte hart naar wedstrijden gaan een lol, geef minimaal alles wat je hebt. Al die trouwe mensen verdienen dat!