De zaterdag
Afgelopen zaterdag konden we er alvast aan wennen, aan de voetballoze zaterdag. Dit gold trouwens niet voor alle teams, maar de meeste teams hoefden de wei niet in of moesten gedurende de wedstrijd de strijd staken. Het winterweer is namelijk ons land ingetrokken en dat maakte vele velden onbespeelbaar. Zo ook in Lisse, waar onze boys zich niet hoefden te melden voor de bekerstrijd tegen de plaatselijke FC. En daar was denk ik niemand rouwig om, want met windkracht 6 á 7 spelen is geen pretje en om het spel te aanschouwen bij een graad of 5, met daarbij flinke hagelbuien al helemaal niet. Lekker kaarten in de kantine dus of met vrienden de kroeg in. Al was het maar binnen! Aangezien december in aantocht is, zal het weer er niet veel beter op worden en kunnen we zeer binnenkort genieten (?) van de winterstop. Effe geen voetbal dan op de zaterdag, maar gezellig met de familie dingen ondernemen. Het thuisfront zal het waarderen, want het is altijd de voetbal op de eerste plaats en dan komen de partner en overige familieleden pas in beeld. Voetballen gaat voor alles. Dat geldt ook voor de vaste supporter, want ook hij/zij mag geen wedstrijd missen. Niet iedereen begrijpt dat of wil dat begrijpen, maar veelal werkt het wel zo. Wat is dat toch?
Voor de voetballers zelf geldt dat ze onderdeel zijn van een team en hun team niet in de steek kunnen laten. Je hebt er immers voor gekozen en je weet aan het begin van het seizoen dat er nagenoeg iedere zaterdag gespeeld wordt, en dus ben je van de partij, hoe oud of jong je ook bent en op welk niveau je ook speelt. Dit is wel enigszins zwart wit, maar wel waar. De wedstrijden worden immers op de zaterdag georganiseerd en er wordt van iedere speler verwacht dat hij of zij er ook zal zijn. Uiteraard zijn er uitzonderingen te maken, maar de meeste dingen zijn wel om de voetbalwedstrijd heen te plannen, omdat je die voor jezelf doet. Natuurlijk vind ook iedere speler het heerlijk om lekker te ballen, om zijn/haar energie kwijt te raken tegen een bal, om lekker te schelden omdat dit zo makkelijk kan op en rond het veld en om na de wedstrijd samen te genieten en op te rakelen wat er goed en fout ging. Zaterdags stap je eigenlijk in een soort andere wereld, waarbij je helemaal op kan gaan in een wedstrijd die eigenlijk nergens over gaat. Je bent alleen bezig met hoe de wedstrijd te winnen en vergeet alle doordeweekse beslommeringen. Heerlijk is dat, pure ontspanning. En ook de toeschouwers willen van dit alles een vleugje meepakken en kunnen daarom geen wedstrijd missen.
Nog drie, en dan is er tijdelijke rust in de vorm van de winterstop en kan iedereen weer zijn zegeningen tellen. En kijken de echte liefhebbers alweer uit naar de volgende zaterdag dat er gestreden gaat worden. Volgens mij zal dat nooit anders worden.
Martin den Haan
