Trainingskamp
Vorige week alweer kwamen de boys terug van een geslaagd trainingskamp, zo viel er te horen van de spelers. Zaterdagochtend in alle vroegte vertrokken ze naar Gran Canaria, om daar woensdagavond laat weer vandaan te vertrekken. Ruim vier dagen verbleven ze dus in de Spaanse zon, die zich zeker liet zien. Altijd lekker natuurlijk om in de winter een kleurtje op te doen. Maar is zo’n trainingskamp daarnaast nog ergens goed voor?
Natuurlijk, er wordt iedere dag getraind of een wedstrijd gespeeld. En voor de teambuilding is het ook altijd goed. En als ik eerlijk ben is het vooral en hoofdzakelijk dit laatste punt wat zo veel goed doet tijdens een trainingskamp. Ruim vier dagen trokken de spelers dus met elkaar om van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat, en vooral dat eerste. Eigenlijk moet je het ook omdraaien ;-).
De spelers zijn altijd benieuwd hoeveel keer er gestapt mag gaan worden. Sommige clubs laten dit volledig over aan de verantwoordelijkheid van de spelers zelf, maar bij RBB zijn er altijd twee vrije avonden en twee avonden moet er op het complex gebleven worden. En dit is wel zo leuk, want dat geeft de diehards de kans om er stiekem vandoor te gaan. Wat dat betreft is er in de tijd niets veranderd en maakt het ook niet uit of je bij het Nederlands elftal speelt of bij een leuk amateurcluppie.
Het leuke aan deze stapavonden, en zeker de verboden avonden, is dat er altijd dingen gebeuren die de rest van het seizoen nog regelmatig de revue passeren. De ene speler loopt een blauwtje bij een meisje, de andere speler kan van verdriet niet meer lopen en weer een ander gaat helemaal los op de dansvloer. Lachen gieren brullen met zijn allen. En wanneer er dan een speler te laat bij het ontbijt verschijnt, geeft dat de trainer de gelegenheid om hem op een ludieke manier te kijk te zetten. En zeker wanneer de trainer daarin slaagt, is zo’n trainingskamp de ideale voorbereiding voor de tweede seizoenshelft.
Ook met het tweede gingen we op trainingskamp. Nou laat ik even in het midden wat we vooral getraind hebben, maar uit het feit dat we op de zaterdag met 34 man heerlijk tapas zaten te eten, blijkt wel dat het tweede een gezellige groep is. Sommige konden zelf van twee walletjes eten, maar die waren wel zo verstandig om pas zaterdagmiddag op het àppel te verschijnen. Arnhem heeft weer geweten dat er Rijnsburgers geweest zijn, maar ze zijn dat inmiddels wel gewend.
Garanties voor succes bieden deze trainingskampen uiteraard niet, maar ‘we’ hebben elkaar weer wat beter leren kennen en wanneer dat leidt tot meer acceptatie van elkaar en tot meer gezamenlijke strijd en ondersteuning in het veld, dan heeft het zeker weer zijn vruchten afgeworpen. Zaterdag gaan we, als de velden het toelaten, weer de wei in en zullen we zien of de succesreeks van voor de winterstop onverdroten voortgezet wordt.
Veel plezier en succes weer met het leuke spelletje.
Martin den Haan
