Druk
Iedereen heeft het tegenwoordig druk. Geen tijd, druk druk druk. We willen alles, maar dat gaat helaas niet en daardoor lopen we over van de stress als we niet uit kijken. En dat is natuurlijk nergens nodig voor, want we hebben het zo goed hier en creëren alleen luxeproblemen voor onszelf. En daar moet een ieder uiteraard goed voor waken. Het is makkelijk gezegd, ik heb geen tijd, maar je hebt eigenlijk altijd tijd, het is puur een kwestie van prioriteit. Wat is belangrijk en wat is minder belangrijk. Het gaat om keuzes maken en dan liever wel de juiste keuze.
Dat geldt ook voor de trainer. Hij moet ook keuzes maken. Afgelopen weken heeft hij vaste basisspelers niet opgesteld. Om hen te sparen, om de ‘vaste’ wissels een kans te geven en om verder te puzzelen en te komen tot de beste opstelling tegen de rooien. Dat zal nog de nodige hoofdbrekens kosten, maar uiteindelijk zullen er elf spelers aan de aftrap verschijnen zaterdagmiddag om half drie. En die wachten een zware kluif, want de druk is behoorlijk opgevoerd. Al na enkele weken werden de eerste geluiden waargenomen dat we dit jaar maar wel zaterdag en algeheel kampioen moeten worden. Het afdelingskampioenschap werd bijna als bijzaak en iets vanzelfsprekends ervaren. Nu we inderdaad zover zijn, gaat het erom spannen. En uit ervaring weten we dat de eerste klap een daalder waard is. Zaterdag moet het dus gebeuren. Juist dit moeten geeft extra druk. De spelers moeten daarom de winst niet als moeten zien, maar als willen. Wanneer je iets wilt, verlang je naar iets, zie je iets moois voor je en voel je van binnen je hart sneller kloppen.
Dat is allemaal makkelijk gezegd, maar in de praktijk helaas niet zo vanzelfsprekend. Je kan zomaar, door de druk, minder presteren. Zaak is hoe je met die druk omgaat. De buitenwereld bepaald niet hoe er gevoetbald wordt, dat heeft iedere speler nog altijd zelf in de hand. En de speler heeft dus ook in de hand hoe druk hij zich maakt over de wedstrijd en vooral het resultaat. Door te focussen op wat hij moet doen en vooral niet op wat hij niet moet doen, werkt hij een goed resultaat in de hand. Er kan genoeg fout gaan, maar daar moet niet bij stil gestaan worden. Hoe ga ik mijn taak uitvoeren, wat doe ik wanneer ik de bal heb en wat doe ik wanneer ik de bal niet heb. Die zaken ‘moeten’ rondgaan in het hoofd van de speler. De rest is bijzaak en niet van belang tijdens de wedstrijd. Negentig minuten lang concentreren zal niet lukken, maar wanneer de ene speler de andere speler daarin ook nog eens steunt, dan komt het zeker goed. Voetballen kunnen onze boys immers allemaal, knokken ook, dus nu nog het koppie koel houden en daardoor de juiste keuzes maken. Het gaat erom spannen, maar dit is een volwassen team dat gaat laten zien welke amateurclub de beste van Nederland is. Te beginnen met zaterdag. Succes boys!
