outhands

Column Martin den Haan

Tegenstrijdig

 Zomaar was ik in staat om twee wedstrijden van het eerste achter elkaar te kijken. Het feit dat er twee thuiswedstrijden na elkaar geprogrammeerd stonden, had daar zeker mee te maken. De wedstrijden van mijn eigen team, RBB 4, gaan nog altijd voor de (uit)wedstrijden van RBB1. Gelukkig spelen wij veelal redelijk vroeg, waardoor ik zeker de thuiswedstrijden kan volgen.

Anderhalve week geleden ging ik er eens goed voor staan. De twee beste zaterdag amateurclubs (van de laatste jaren) stonden tegenover elkaar op de Middelmors. Een heerlijk zonnetje zorgde ervoor dat het uitstekend vertoeven was langs de lijn. Binnen de lijnen stonden oude bekenden tegenover elkaar en een surplus aan kwaliteit. Beide supporterslegioenen zorgden ook nog eens voor een mooie voetbalsfeer. Prima ingrediënten dus voor een heerlijk voetbalmiddagje. Na afloop viel het toch enigszins tegen. RBB wilde zeker wel, vooral de eerste helft, IJsselmeervogels wilde niet echt, alhoewel het wel haar kansen rook, vooral in de tweede helft. Dat de punten verdeeld werden was daarom terecht. Ook het publiek kon zich na afloop niet tot winnaar kronen.

Hoe anders was dat afgelopen zaterdag. De verwachtingen waren lang niet zo hoog gespannen als een week eerder. Een tegenstander die zich ingraaft. Soms wel een lekker zonnetje, maar vooral ook een koud windje. Veel minder publieke belangstelling. Spelers die elkaar totaal niet kennen. Vooraf reken je dus op een moeizame wedstrijd voor onze boys, in de praktijk werd het een voetbalshow. RBB – Joost Kulhman scoort ondertussen de 2-1 – speelde geconcentreerd, rustig, wachtend op hun kans. Die kreeg het al binnen de minuut, maar de goal viel pas in de tweede helft. Hoek had echter de hele wedstrijd niets in te brengen en werd slechts één keer per ongeluk gevaarlijk. RBB speelde gewoon goed, speelde de bal van voet naar voet, en toen het na de 2-0 (wat een goal) meer ruimte kreeg werd het helemaal smullen. Mooi om te zien hoe makkelijk de spelers elkaar vinden. En heerlijk die goals die het publiek kreeg voorgeschoteld. Er waren zaterdag duidelijk twee winnaars.

Ook RBB4 – au, Deurne scoort 2-2 – blijft winnen. Zaterdag boekten we al weer de derde overwinning. We mogen ons daardoor koploper noemen. En dat is best knap, want we hebben een waslijst aan blessures. Meestal hebben we een halve of geen wissel, maar daar lijdt het resultaat dus niet onder. Dat komt mede door het sterke optreden van onze keeper Robin Frijns, die er hoogst persoonlijk voor zorgde dat de wedstrijd van afgelopen zaterdag kantelde. Hij stopte namelijk een – ai, Gootjes raakt de lat – penalty bij een 0-2 tussenstand (niet de eerste keer dat we slecht begonnen). Tien minuten later was het niet 0-3, maar 2-2. Uiteindelijk wonnen we met 4-2 (en dat was ook niet de eerste keer dat we sterk eindigden!).

Alleen bereikte ons vanavond het vervelende nieuws dat Robin geopereerd is aan een acute blinde darmontsteking. We zullen hem de komende weken – terwijl we in Lisse gaan verlengen – dus ook moeten missen. Vanaf deze kant sterkte met het herstel Robin. Hopelijk zien we je snel weer en kan je ook snel weer tussen de palen plaats nemen.