Gegoten
Je hebt spelers die doelpunten kunnen maken en je hebt spelers die doelpunten maken. Na een korte of langdurige carrière zal nagenoeg iedere speler zich wel in beide categorieën kunnen indelen. In theorie kan immers iedereen een doelpunt maken en in de praktijk zal ook zelfs de keeper wel eens een verdwaald doelpuntje meepikken. Maar niet iedere speler verdient zo’n stempel ook. Je hebt verdedigers en middenvelders die regelmatig een doelpunt maken. Die zou ik inschalen in de eerste categorie. Spitsen die goals aan de lopende band maken behoren tot de tweede categorie.
Het moge duidelijk zijn dat Martijn Gootjes zo’n spits is. Fenomenaal zoals hij dat zaterdag ook weer liet zien. Vier keer scoren is al weinigen gegeven, vier keer scoren als invaller en dat ook nog eens binnen pak ‘m beet 20 minuten is zeldzaam. En om het nog verder door te voeren, het is ook niet voor het eerst dit seizoen dat hij als invaller meer dan eens scoort.
Voor trainer Niek Oosterlee een luxe probleem. Hij zal denken, ik breng ‘Goot’ steeds als invaller, want dan heeft hij het grootste rendement voor het team. Als je zo’n pinchhitter achter de hand hebt, is dat een geruststellend idee, zeker wanneer de andere drie aanvallers al lekker spelen. Niets veranderen dus?
Dat is sterk afhankelijk van Martijn. Die zal, net als ieder andere speler, zoveel mogelijk minuten willen maken. Dat de eerste 45 (of meer) minuten hem niet gegeven worden, zal hem ongetwijfeld zeer doen. Alleen door goed in te vallen kan hij aantonen in de basisopstelling thuis te horen. Of kan hij het dus ook te goed doen?
Door steeds als invaller te scoren, doet hij wat de trainer graag ziet. De vraag is of het nog beter gaat wanneer ‘Goot’ als basisspeler start. Dan mist Niek zijn ‘geheime’ wapen op de bank. Wanneer hij er echter drie inschiet, is dat wapen (normaal gesproken) natuurlijk niet meer nodig. Maar ‘Goot’ staat in Rijnsburg vooral bekend als scorende invaller. Om te veronderstellen dat hij als basisspeler minder makkelijk scoort moet je de statistieken erop naslaan. Dat kost me (helaas misschien voor Martijn) wat te veel tijd. Feit is dat Martijn bij RBB (nu al) legendarisch is. En dat komt vooral door die ene goal in Lisse in 2005… die hij scoorde als invaller. Die rol lijkt hem gegoten.
Ik hoop dat Martijn het weer iedere week op kan brengen om op de bank plaats te nemen, mocht de trainer dat zo bepalen. En dat hij dan ook iedere week weer zo scherp in kan vallen. Zo getergd. Zo goed! Zoals Ted Verdonkschot het erin geslepen, gewreven heeft; de club is het belangrijkste, daarna komt het team, en als individu moet je je daaraan ondergeschikt maken. En zo is het, maar wel knap als je dat iedere week op kan brengen.
