outhands

Column Martin den Haan

Kampioen

 In deze periode worden altijd de prijzen verdeeld. En met prijzen bedoel ik schalen, bekers en medailles. Iedereen gaat aan het begin van het seizoen vol goede moed de strijd aan met de andere teams uit de competitie met als doel aan het einde met de kampioensbeker te pronken. Er kan er echter maar één de beste zijn. Dat betekent dat de 11 (of 15) andere teams teleurgesteld achter blijven. Nu zullen er ongetwijfeld velen realistisch zijn en bij voorbaat al genoegen nemen met een ondergeschikte rol in de competitie, maar stiekum… Iedereen blijft toch dromen.

Voor het derde kwam die droom afgelopen zaterdag uit. Zelf werd moeizaam gewonnen van Oegstgeest en doordat de enige concurrent Valken ’68 niet won, konden de champagneflessen ontkurkt worden en was de strijd beslecht. Met slechts twee nederlagen, overigens tegen twee (bijna) degradanten, en 15 fraaie overwinningen is deze titel ook zeker verdiend te noemen. En dat geeft altijd een goed gevoel; de beste zijn. Ieder op zijn niveau, maar daarom zijn we allemaal ook verschillend.

Ook het tweede werd afgelopen zaterdag kampioen. Periodekampioen welteverstaan, en ook officieus, maar ze zijn het wel. En dat terwijl ze vlak voor de winterstop nog keihard tegen degradatie vochten. Een knappe serie van acht overwinningen op rij deed het tweede bijna nog in de titelstrijd mengen, maar dat was net een stap te ver. Door het winnen van de periode doen ze echter volgend jaar wel mee met de bekerstrijd voor standaardteams. En dat is altijd leuk en een mooie uitdaging om een goede/betere tegenstander eens pootje te lichten.

RBB A1 strijd nog volop voor zo’n periodetitel. Waar vorig jaar ternauwernood degradatie werd ontlopen, zou er dit jaar zomaar gestreden kunnen gaan worden om een klasse hoger te gaan spelen. Dat zou een geweldige prestatie zijn, waar ze zaterdag volop voor gaan. Alleen winst telt en liefst met een zo groot mogelijk verschil. Dan is het kijken naar Spakenburg, waar concurrent IJsselmeervogels ook strijd voor diezelfde titel.

Het bruggetje is hiermee makkelijk gemaakt, want ook RBB1 kijkt zaterdag met een schuin oog naar wat er in Spakenburg gebeurt. Alleen voor onze hoofdmacht zijn de verrichtingen van die andere club aan de Westdijk belangrijk. Winnen de blauwen, dan is al onze hoop gevestigd op het andere oranje. Maar eerst moeten onze boys zelf winnen, want als dat niet gebeurt kan de strijd zaterdag al geslecht zijn.

Naast bovenstaande teams volg ik met name nog het veteranenteam, omdat ik daarmee een aantal keer meegedaan heb, en het vierde van RBB. De veteranen eindigen keurig in de subtop, maar RBB4 had een minder seizoen. Graag had ik nog een aantal keer met mijn oud teamgenoten meegedaan, maar helaas was ik daar niet toe in staat. Wie weet volgend seizoen. Minder dan 0 minuten kan niet. Ook de prestaties van het team an sich kunnen niet veel slechter, want op Valken ’68 3 na valt er niemand onder hen te bekennen op de ranglijst. Dat is zuur, maar met wat goede versterkingen (zijn de contracten nu al getekend Mars?) kan RBB4 wel eens voor verrassingen gaan zorgen volgend seizoen.

Welke verrassingen er dit seizoen nog komen zal de tijd leren. Zeker is dat het vele blije gezichten op zal leveren, hetzij dichtbij of misschien net iets verder weg. Het is een ieder gegund!