Nog minder
Schreef ik in mijn vorige column over niets, het kan nog minder zelfs. Barendrecht ‘krijgt’ 10 strafpunten wegens het opstellen van een niet gerechtigde speler. Dat is nogal wat. Persoonlijk vind ik het ook belachelijk. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat Barendrecht bewust geprobeerd heeft de KNVB te misleiden, want dan hadden ze het wel beter gedaan. Zo moeilijk is het immers niet om iemand anders op te stellen dan het pasje aangeeft.
Erg bekrompen derhalve van de KNVB om Barendrecht zo zwaar te straffen voor zo’n dommigheid. Barendrecht gaat ongetwijfeld niet geheel vrijuit – het had secuurder moeten werken en beter moeten controleren welke regels er precies gelden bij het overschrijven van een speler uit het buitenland – maar deze straf komt daar hard aan. Hopelijk winnen ze hun beroepszaak, want ze hebben echt geen tweede Messi laten spelen…
Dit toont wel hoe de KNVB momenteel in elkaar steekt. Als het duidelijk is dat een lid een fout(je) maakt, dan laten ze dat met veel machtsvertoon merken, zo van “kijk ons eens goed streng zijn.” Zo leiden ze scheidsrechters in mijn ogen ook veel te veel op. Om pietlulligheden moeten kaarten worden gegeven, terwijl (bijna) zware overtredingen met de mantel der liefde worden bedekt. Ik zou liever zien dat de KNVB tegen haar scheidsrechtersgilde zou zeggen “durf fouten te maken, toon vertrouwen in je aktie en straal dat ook uit, zonder dat te overdrijven.”
Zo kan ik wel respect opbrengen voor de rode kaart die de scheidsrechter aan Benito gaf afgelopen zaterdag. Wel of niet terecht, hij had een punt om hem te geven, want Benito gaat niet vrijuit. Hij kan niet bij de bal en zet wel zijn schouder tegen die van de Katwijkspeler. Zeker geen schouderduw dus, en wel een overtreding. Dan kan je discussiëren of de Katwijker een scoringskans ontnomen werd, maar ook daar geef ik de scheidsrechter het voordeel van de twijfel. Hij moet immers in een ‘split-second’ beslissen, terwijl wij het na het zien van talloze herhalingen er nog niet 100% over eens zijn wat juist is.
Ook hier grijp ik nog even terug op mijn vorige column, want daarin stelde ik dat iemand alleen recht van klagen had als hij zelf helemaal niets verkeerd doet. En je kan niet zeggen dat Benito niets verkeerds deed… Spelers, en in hun kielzog de trainers en supporters/toeschouwers zullen dus vooral eerst naar zichzelf moeten kijken of zij inderdaad de scheidsrechter geen enkele aanleiding geven om een voor hen nadelige beslissing te maken. Geef je als speler die aanleiding wel, dan kan je niet (alle) schuld zo maar even bij de scheidsrechter leggen. Als we dat nou eens gingen doen en als de scheidsrechter dan ook nog eens durft op te treden op de momenten dat hij op moet treden (en dat pseudo-optreden achterwege laat), dan wordt het nog eens wat in voetballand. Ik vrees echter dat ik dat niet meer mee ga maken, want daarvoor zijn de ego’s van voetballers veel te groot!
