Trainingskamp
Inmiddels heb ik mij weer gemeld op m`n werk. Thuis weer bruin brood met pindakaas, hagelslag of boterhamworst. ’s Avonds weer aardappelen met iets als andijvie en een “stukkie vlees”. Het dagelijkse leven is weer opgepakt en dat zal voor de meeste spelers, trainers, begeleiding en sponsoren ook gelden. Wellicht dat de heer W. J. Brugmans hier, zoals met alles, iets later mee is, maar ook hij zal straks weer het ritme oppakken dat hij gewend is. Want het zit er weer op, het eerste gedeelte van de voorbereiding op de tweede en beslissende seizoenshelft, het jaarlijkse trainingskamp. Even een verslag in vogelvlucht:
Dinsdag
2:30 uur in de ochtend gaat de wekker in huize Gootjes. Een klein half uur later, een prachtige vrouw in nachtjapon en twee huilende dochters achterlatend, zit ik in de auto. Snel pik ik nog even een zwerver rond Alkmaar op die toevallig ook die kant op blijkt te moeten, daarna langs vriend Kolder in Velsenoord om dan koers te zetten richting Middelmors. Ons vliegtuig vertrekt dit jaar op verzoek van Richal Leitoe vanaf Rotterdam, zodat hij niet zo vroeg zijn bed uit hoeft. Op basis van vorige trainingskampen weet iedereen dat hij nogal wat slaap nodig heeft, dus hebben alle spelers uit Noord-Holland hier uiteraard mee ingestemd. Na alle gelukswensen voor het huidige jaar vertrekken we met de bus richting vliegveld. Spelers, begeleiding en sponsoren. Gelukkig heeft iedereen de juiste papieren mee om het vliegtuig in te stappen. Een kleine drie uur later landen we op het vliegveld van Malaga. Vervolgens nog een klein busreisje en daar staan we dan voor Hotel Atalaya Park in Estepona. Voor degene die Estepona niet kennen, het plaatsje ligt op een slordige vijf kwartier rijden van het plaatsje Ronda, bekend van de Romeinse keizerin Rita en de rivier Guadalevín, die het plaatsje middels een enorme diepe kloof in tweeën splitst
Eerst de kamerindeling. Raymond Kolder en ik liggen samen op een kamer, de overige spelers moeten het doen met een driepersoonskamer. Deze tweepersoonskamer hebben wij bedongen door een steekpenning van 2000 peseta te betalen aan Willem Brugmans, de “kamerindeler”. Die 2000 peseta hebben we geleend van Damiano Schet die, slim als hij is, als eerste van iedereen snel zijn euro`s inwisselt bij de balie van het hotel. Na een lunch, een relaxte looptraining van circa drie kwartier met genoeg rust ertussen, een diner en een rustig eerste avondje gaat iedereen rond een uur of tien naar z`n kamer om te slapen.
Woensdag
Na het ontbijt staat om half elf de tweede training op het programma. Deze trainingssessie, waarin Jaap Molenaar helaas halverwege moet uitstappen wegens lichte klachten, nota bene veroorzaakt door een duif die zijn hamstrings van achteren attaqueert, is na ongeveer vijf kwartier weer afgesloten. Na de lunch staat de excursie naar Ronda op het programma, een prachtig stadje, gelegen in de bergen. Daar ontstaan enkele groepjes, mijn groepje kiest voor een prachtig terrasje alwaar een ieder een overheerlijke cappuccino met slagroom nuttigt. Na wat wandelen en wat foto`s maken vertrekt de bus weer richting hotel. Na het diner staat er een quiz op het programma. Bij de tussenstand halverwege lijkt de koploper, de heer E. Star, met zijn team hard op weg naar de overwinning. Echter, na de inbeslagname van zijn mobiele telefoon, vinden we hem aan het einde terug in de middenmoot, zoals gebruikelijk op enige achterstand van eeuwige rivaal, de heer G. Wassenaar. Na deze quiz en een behoorlijk intensieve dag gaat iedereen rond een uur of tien naar z`n kamer om te slapen.
Donderdag
Na het ontbijt en een paar vrije uurtjes staat de middag in het teken van twee wedstrijdjes van drie kwartier tegen Alphense Boys en Stormvogels. De eenvoudige overwinningen (3-0 en 2-0) geven uitstekend weer dat dit trainingskamp serieus wordt aangepakt. Met uitstekend en dominant spel krijgen beide tegenstanders geen enkele kans. Na het diner en een gezellig samenzijn met een groep van een man of tien op de tweepersoonskamer gaat iedereen rond een uur of tien naar z`n eigen kamer om te slapen.
Vrijdag
Na het ontbijt staat alweer de laatste training op het programma. Een hersteltraining, waarbij helaas het penaltyschieten voor sponsoren niet doorgaat vanwege de inmiddels slechte gesteldheid van het veld en het ontbreken van de juiste keeper. Na een zeer matig optreden van de scheidsrechter tijdens de afsluitende partij, moeten zowel de winnende als de verliezende partij voor straf lopend terug naar het hotel. De trainer blijkt nog steeds fan van Co Adriaanse. Helaas blijkt hij eerder in de week tegen een “RSI-pols” te zijn aangelopen, veroorzaakt door wat onwennig gebruik van een nieuwe mobiele telefoon. ’s Avonds nog even een klein rondje lopen in Puerto Banus, alwaar we per toeval de algemeen directeur van ADO Den Haag tegenkomen, onder andere in het gezelschap van Aad de Mos. Erg laat wordt het niet, iedereen is op tijd terug in het hotel en gaat zo rond een uur of tien naar z`n kamer om te slapen. Zelf drink ik voor het slapen gaan nog gezellig een kopje thee met Ronald Breinburg die in het hotel is gebleven om dokter Bibber te verzorgen. Die is door de tocht op zijn balkon tegen een behoorlijke verkoudheid aangelopen.
Zaterdag
Bij het verlaten van de kamer voor het ontbijt zien we dat de trainers gebruikgemaakt hebben van roomservice, verschil moet er blijven natuurlijk. Bij het uitchecken blijken de gebroeders Winter en de heer J. Kuhlman nog een behoorlijke rekening te moeten betalen. Al snel blijkt dat de langste van de drie een boete van het hotel heeft gekregen voor het opzetten van een “gezicht als een oorwurm”, `s ochtends tijdens het ontbijt. Na het aanschaffen van enige cadeau`s voor het thuisfront, waarbij opvalt dat de heer T. Orlowski duidelijk het diepst in de buidel tast en daar nu nog ziek van is, vertrekt rond half vijf `s middags de bus richting vliegveld. Hier verloopt alles soepel, we kunnen zo doorlopen en met een poep en een scheet hangen we weer in de lucht. Rond 0.00 uur landen we weer in Rotterdam. Vervolgens met de bus richting Rijnsburg, alwaar ik m`n auto weer instap die ik geparkeerd heb naast de bescheiden woning van Theo van der Meij. Zijn lieftallige vrouw Bep is nog op om hem weer in de armen te sluiten. Waarschijnlijk heeft Theo wel trek om de avond eindelijk weer eens met een lekkere borrel af te sluiten.
Nog even een ritje door Noord-Holland en zo rond 2.30 uur, na het openen van de slagbomen in mijn geboorteplaats Winkel, beland ik weer in mijn eigen bedje in mijn vertrouwde omgeving.
Het zit er weer op! Een aantal mooie dagen achter de rug. Veel gelachen, goed getraind en de basis gelegd voor een hopelijk prachtige seizoenshelft!
Ik zie u allen snel weer op Middelmors.
