Luctor et Emergo
We zijn inmiddels ongeveer 4 maanden bezig in het huidige seizoen, vanaf de voorbereiding gezien.
Na 12 wedstrijden staan we op een teleurstellende gedeelde 7e plaats in de competitie. Dat is duidelijk niet waarop we gehoopt hadden. Het gaat veel te ver om dit te dramatiseren, maar de grijze middenmoot hoort niet bij Rijnsburgse Boys. In ieder geval niet bij het Rijnsburgse Boys zoals ik deze vereniging heb leren kennen, een jaar of 8 geleden. Helaas is het momenteel wel de keiharde werkelijkheid. En eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat het niet geheel onterecht is. We kunnen niet zeggen dat we een aantal keer zijn bestolen door de scheidsrechter, dat we veel “pech” hebben of dat we veel spelers missen door blessures. In tegendeel, op een aantal lichte kwetsuren na, hebben we nauwelijks te maken met blessures. Slechts afgelopen zaterdag tegen Noordwijk hadden we wellicht 2 punten meer verdiend op basis van de 2e helft, verder kan ik geen enkele wedstrijd terughalen waar we te weinig hebben gekregen. Misschien hebben we vorige week in Veenendaal zelfs wel iets te veel gekregen, tegen GVVV.
Dan is de vraag hoe dat dan komt natuurlijk een logische. De doelstelling is om voor het kampioensschap te spelen. De selectie is kwantitatief versterkt en kwalitatief gezien was dit ook de verwachting. Echter komt het er niet uit. Of het zit er niet in of het komt er misschien NOG niet uit.
Het seizoen is lang en de prijzen worden altijd aan het einde van de rit verdeeld. Maar feit is wel dat we beter moeten gaan spelen om aanspraak te kunnen blijven maken op de bovenste plaatsen. Dat betekent goed trainen, strijd leveren, positief blijven en zeker niet de kop in de wind gooien. Daarnaast moet iedereen in en rondom de selectie veeleisend zijn of worden ten opzichte van zichzelf, maar ook naar anderen binnen deze groep. Juist als het even tegenzit, moeten de juiste krachten naar boven komen en moet er geen tijd worden verspild aan onbelangrijke zaken. Gewoon je aan de afspraken houden en je taken uitvoeren. Ik denk namelijk dat het er wèl inzit. Absoluut zelfs! Juist als het allemaal even tegenzit, besef je hoe mooi het kan zijn als het allemaal geweldig gaat. Pas als je neus verstopt is, besef je hoe fijn het is om te ademen…., heb ik weleens iemand horen zeggen.
Zaterdag treffen we IJsselmeervogels, die ook al geen geweldige start van de competitie meemaken. Wel werden de laatste wedstrijden weer in overwinningen omgezet. Het zal een spannende strijd worden tussen 2 gemotiveerde ploegen, die de weg omhoog willen inslaan. De winnaar haakt weer wat aan bij de koplopers, de verliezer kan voorlopig echt in de wachtkamer.
Het grote succes in de KNVB-beker met overwinningen op FC Volendam en FC Emmen, daarnaast nu met de wedstrijd tegen PSV in het vooruitzicht, is inmiddels overal uitvoerig “belicht”. Heel erg vervelend is het wel dat na deze successen de competitiewedstrijden tegen Barendrecht en Noordwijk, beiden nota bene thuis, niet werden gewonnen. Gaat het één wellicht ten koste van de ander? Wie zal het zeggen, het blijft altijd maar gissen…
Feit is wel dat er nu nog 5 competitiewedstrijden op het programma staan voor de winterstop. Willen we in 2013 nog een rol van betekenis gaan spelen, dan is nu het moment om spreekwoordelijk op te staan.
Graag zie ik u dan ook zaterdag in grote getale in Bunschoten langs de lijn komen staan om samen met ons de worsteling van de afgelopen periode af te sluiten en de weg omhoog luidkeels in te slaan! Het mag dan zaterdag niet om het kampioensschap gaan, elke vorm van steun en support is juist nu ontzettend welkom. Soms is het wel eens goed om te merken dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is om maar even van iedereen te winnen. Zodat je er keihard voor werkt om weer boven te komen drijven…
Tot zaterdag!
