Debuteren
Daar sta je dan, zaterdagmiddag half drie, voor het eerst aan de aftrap van een wedstrijd van de hoofdmacht als één van de startende elf. Na twee jaar proeven aan het niveau in het tweede elftal was zaterdag dan eindelijk dé dag. Voor ongeveer 800 toeschouwers, tv west en diverse verslaggevers ga je de strijd aanbinden met Virgilio Teixeira c.s. Dan denk je dat je heel wat bent, maar als je op dat moment daar staat moet er wel iets door je heen gaan. Maar dat moet je ook direct weer kwijt zijn, want de plicht roept als de scheids zijn fluit voor de eerste maal laat klinken.
Het is altijd makkelijk gezegd, je moet gewoon je eigen spelletje spelen. En je hoeft niet nerveus te zijn want je kan het. Of wees niet bang om fouten te maken, want je hebt ook nog teammaten die je zullen helpen. Het zijn allemaal waarheden als een koe, maar als je daar eenmaal staat moet je het toch allemaal zelf voor elkaar zien te boksen. Natuurlijk heb je er hard voor getraind, en natuurlijk heb je talent, maar toch is het een wereld van verschil of je in de redelijke anonimiteit van het tweede speelt of op veld één voor vele hondstrouwe supporters, die je willen zien schitteren en zeker niet willen zien blunderen.
Aan dat laatste moet vooral niet gedacht worden. In je hoofd moet je eigenlijk alleen maar bezig zijn de wedstrijd te winnen. Het helpt om je eigen wedstrijdjes, de duels met je rechtstreekse tegenstander, te spelen en die zo veel mogelijk in je voordeel te beslechten. Gaat dat goed, dan geeft dat vertrouwen en kan je aan de bal wat meer gaan brengen. En je medespelers meer gaan helpen door meer rugdekking te geven of meer te coachen. Maar in het begin zullen jouw medespelers jou vooral moeten coachen, want we heten niet allemaal Dirk Kuijt, die bij zijn eerste wedstrijd in Quick Boys één al te goed voor dat niveau bleek.
Jos van Beuningen, want over deze debutant heb ik het, maakte een heel behoorlijk debuut afgelopen zaterdag. Tegen gerenommeerde tegenstanders als Rick Hogendorp en Marvin Nieuwlaat bleef hij goed overeind. Alleen in het begin van de tweede helft, na het invallen van Lopes de Brito, ging onze Jos bijna kopje onder. Na een gele kaart kreeg hij bijna zijn tweede, maar daarna herpakte hij zich weer en speelde moeiteloos de wedstrijd uit. Complimenten ook aan de trainer, die deze jongeling het vertrouwen gaf door hem gewoon te laten staan.
Hoeveel krediet krijgt zo’n debutant eigenlijk van een ieder? Jos deed zeker niet alles goed, maar mag je dat van hem verwachten? We willen allemaal de wedstrijd winnen en als hij, ook al is hij debutant, iets fout doet, zijn we daar niet blij mee. Je kan hem hard aanpakken na een foute actie, je kan zeggen dat hij het niveau niet aan kan, maar dat is heel makkelijk. Hij moet namelijk leren van wat hij fout deed en die fout een volgende keer niet meer maken. Van fouten maken leer je namelijk het beste. En ik schat in dat Jos zaterdag voldoende geleerd heeft. Laten we het hopen, want dan gaan we nog veel meer horen van deze ‘goeie gast’. En dan hebben we tevens een goede opvolger van wijlen Cas Driebergen, want zijn vader geeft veelal duidelijk van zijn aanwezigheid blijk (moeder en zus laten zich in dat opzicht trouwens ook niet onbetuigd) 🙂
We gaan het zien, en horen dus!
Martin den Haan
