Hobby is werk
Met de Topklasse hangen we net onder het formeel professionele en zakelijker niveau; de discussies of er nu wel of niet gepromoveerd moet worden naar de Jupiler league kennen we allemaal. Teveel bezwaren, onzekerheden en risico’s brengen clubs naar het standpunt om die stap toch vooral niet te maken. Persoonlijk vind ik dat voorlopig zeker een wijs besluit, dat neemt niet weg dat het de moeite waard is om in te zoomen op het stapje hoger en wat we daarvan kunnen gebruiken.
Als je hogerop gaat dan vraagt dat van alle betrokkenen een ommezwaai; wat gezien werd als een plezierige hobby krijgt een meer zakelijk karakter. Logisch want de club gaat van lokale naar regionale bekendheid en uiteindelijk naar landelijke belangstelling. Dat merken we aan alle kanten: nieuwsgierigen, collega’s, vrienden en (on)bekenden komen uit alle hoeken van het land om bijvoorbeeld de bekerwedstrijden tegen Volendam, Emmen en PSV te bekijken. De resultaten en reacties daarop kennen we allemaal: iedereen heeft genoten van de voorstellingen en die waardering is uitgesproken. Om dat allemaal mogelijk te maken zijn geweldige prestaties geleverd op het veld maar net zo belangrijk ook daar buiten. Dat maakt alle betrokkenen onderdeel van een professionele aanpak die we kunnen vergelijken met de dagelijkse gang in een bedrijf.
Daarop inzoomen levert veel overeenkomsten op tussen een voetbalclub en een bedrijf. Beiden hebben een missie: winstgevend zijn en zo hoog mogelijk eindigen. Er zijn bestuursleden, kader en uitvoerenden in de dagelijkse operatie nodig. Afspraken en spelregels worden gemaakt en verantwoordelijkheden zijn belegd. Prestaties worden gevraagd en geanalyseerd, realistische verbeteringen worden bepaald. Er is werkoverleg en functionerings- en beoordelingsgesprekken worden gehouden. Er wordt met teams gewerkt op alle niveaus. Teamsamenstellingen vragen vaardigheden van uitvoerders en beslissers, natuurlijk neemt een leider een beslissing maar zonder actieve participatie van teamgenoten lukt dat niet. Klankborden en feed back geven is onderdeel van het proces, er wordt verwacht dat je elkaar op een normale manier aanspreekt. Voor al deze overeenkomsten tussen bedrijven en clubs geldt: blijft het teveel achterwege of helemaal niet gedaan/toegepast dan ontstaan misverstanden en teleurstellingen.
Eredivisie, Jupiler of Topklasse zegt iets over niveauverschillen maar de bedrijfsmatige aanpak is generiek toe te passen ben ik van overtuigd. De worsteling voor topklassers en niveaus daaronder zit in de agenda: ooit geboren als hobby is het een verlenging van de dagelijkse arbeid geworden. In de Jupiler league speel je op vrijdag- en vaak op maandagavond: dat neemt 2 werkdagen in beslag. Hiermee nadert het cruciale omslagpunt: maken we van hobby 100 % werk of nemen we dat risico niet ? Die beslissing neemt ieder voor zich; zelf probeer ik een goede combinatie te maken van zakelijke benadering en een meer dan plezierige nevenactiviteit. Dat is vaak een lastige spagaat: beschikbare tijd versus ambities.
Hoe dan ook: zonder plezier hou je als bestuur, kader en uitvoerende de sport en je werk niet lang vol. Prestaties lever je voornamelijk vanuit een prettige werksfeer. Plezier maak je zelf maar ook actief met anderen en kan prima met een zakelijke aanpak samen gaan. Het zit m meer in het kijken naar en meegaan in de veranderingen maar hobby blijft plezier anders doe je het niet. De combinatie “hobby is ook werk” bevalt mij prima, dat ligt aan mij maar ook aan de omgeving die je samen creëert.
Maak een keuze waar en hoe je dat doet maar bezint eer ge begint.
Zo om mij heen kijkend in ons clubbedrijf voel ik mij in ieder geval een gezegend man.
Hans Schot
