Koers bepalen en volgen
Weer een seizoen in de boeken en dus de balans opmaken maar ook al weer voorbereiden op de start van het nieuwe seizoen. Half juli gaat de molen weer draaien en dan verwachten we een aantal nieuwe gezichten op de Middelmors. Check de transferlijsten op de diverse sites en verwonder je over de verschuivingen of niet, dit keer staan wij er ook prominent bij aan de vertrekkerskant. Niet helemaal onverwachts want de expiratiedatum van een aantal jongens was bekend. Mannen die ons van mooie tijden hebben laten genieten, ik bedank ze graag nogmaals langs deze weg en succes in jullie vervolg.
Weggaan betekent ook dat er komers zijn, die zijn/worden gevonden of hebben zelf kontakt gezocht om in Rijnsburg te kunnen spelen. Die zoektocht is over het algemeen tijdrovend en moeizaam, ik ken de hindernissen in dat proces. Hierop duurzaam beleid maken is nog lastiger: koers vasthouden om geen goudzoekers binnen te willen halen maar wel topkwaliteiten willen hebben. Tegelijk willen we graag zo hoog mogelijk eindigen in de rangschikking; dat staat vaak in contrast met elkaar. Soms moet je dan aanvaarden dat het eindklassement je met de neus op de feiten drukt. Dit seizoen is daar een voorbeeld van hoewel ik persoonlijk denk dat 2 plaatsen hoger had gekund.
Koers houden is duurzaam vasthouden aan wat je ooit uitgesproken hebt en geen rare bokkensprongen maken ten koste van alles. Zoeken naar passende spelers zoals o.a. in de regio IJsselmeer kost jaarlijks veel energie en geld om de selectie rond te krijgen. Daarnaast is heel duidelijk gebleken dat een hoog budget geen garantie is voor hoge plaatsen, er moet ook sfeer en binding zijn. Creatief boekhouden en roomser zijn dan de kerk staat daarbij niet in ons spoorboekje, iets waar je bij clubs in en buiten de regio vraagtekens kunt plaatsen.
Maar goed, ieder moet doen wat ie denkt dat goed is voor zijn club.
Ik heb respect voor onze recruiters; goed zoeken met veel gesprekken en teleurstellingen dat de kandidaat afhaakt voor een grotere kassa maar soms toch ook succes. Waar wij proberen verantwoord te versterken komen kandidaten met exorbitante eisen en de zoektocht kan weer opnieuw beginnen. Persoonlijk hou ik er van om waar mogelijk eigen potentials de kans te geven. Het geduld en de zelfkritiek bij die categorie speelt echter parten, de goede voorbeelden buiten beschouwing gelaten. Het duurt om te wennen aan een hoger nivo en te leren accepteren dat niets vanzelf gaat en er moeten pittige opofferingen gedaan worden.
Een serieuze optie is om meer talent te halen uit de lagere klassen want ze zijn er nog wel: jongens die vooral graag willen en het moeten kunnen. Ook daarin zijn bij streekgenoten voorbeelden zonder je echter te vergissen in het zoekwerk en aantal afvallers uit die categorie. De intentie moet zijn eerst voetballen en aantoonbare waarde toevoegen, mogelijke verdiensten zijn niet onbelangrijk maar niet primair. Dan moeten ze hun heil maar elders zoeken. Kijk ook naar diegenen die ons nu verlaten:ze zijn vaak langer gebleven en dat zegt genoeg. Die koers moeten we vasthouden om gezond te blijven; tenslotte doen we op deze manier al tijden mee aan de top.
Kampioenschap is ons doel maar daar zijn geen garanties voor en wordt niet alleen bepaald door kwaliteit. Dat de huidige koers vruchten blijft opleveren daar ben ik wel zeker van.
We gaan in juli weer starten om het ultieme doel te bereiken maar eerst wens ik ieder een goede zomer en fijne vakantie.
