Teletekst in Noorwegen
De laatste twee weken van augustus was ik met mijn gezin op vakantie in Scandinavië. Dit betekende dat ik de laatste week van de Olympische Spelen in Noorwegen gevolgd heb. Zo goed en zo kwaad als het kon in ieder geval. Natuurlijk zenden ze in Noorwegen op de nationale televisie (NRK) ook de Olympische Spelen uit, maar uiteraard was dat vooral gericht op de Noren. Zij wonnen 3x goud, een roeier, de handbalsters en een speerwerper en dit werd breed uitgemeten. Ze hadden ook wel oog voor de andere sporten en landen, zoals Zweden dat veel teleurstellingen te verwerken kreeg en geen goud won. Het commentaar bij die beelden kon ik niet verstaan maar er leek toch wel enig leedvermaak bij te zitten. Nederland won tijdens die tweede week 6x goud (van de 7) dus die vakantie was wat dat betreft niet zo goed gepland (verder was het een geweldige vakantie hoor!!). Helaas heb ik hier dus niet veel van gezien, een paar flitsen en alleen die lange afstandzwemmer heb ik Nederlands horen praten op de Noorse TV (dat was dan wel weer grappig). Verder moest ik het doen met af en toe een Telegraaf en de Noorse teletekst. Vooral de medaillespiegel (pagina 266 op de Noorse teletekst) heb ik vaak geraadpleegd. Zij lieten echter alleen de top 10 zien en toen we Nederland opeens op de 10e plaats zagen staan met eerst 6 en later 7 (de hockeydames) gouden medailles liepen we polonaise door ons huisje in Voss (aan de Noorse westkust).
Inmiddels zitten we alweer volop in het vertrouwde ritme. Werk, school en uiteraard ook voetbal. Alles is weer op de voet te volgen via TV, radio, internet, krant, etc. Natuurlijk krijgt ons 1e elftal de meeste aandacht en de start van de competitie afgelopen weekend was veelbelovend (weet u nog hoe lang we vorig seizoen op de eerste uitoverwinning moesten wachten?). Maar alle andere teams zijn minstens zo belangrijk, want zelf voetballen blijft toch wel het leukste dat er is. Ik hoop binnenkort (ik ben nog licht geblesseerd) aan mijn 33e seizoen te beginnen, ik kan niet wachten…
