outhands

Column Cor Kralt

 Ted bedankt!

Even was ik bang voor een negatief schokeffect tegen Barendrecht. Ik heb de eerste helft (ik hoefde zelf pas om 16.00 uur het kunstgras op, lang leve het kunstlicht) staan kijken en dat zag er niet al te hoopgevend uit. Uiteraard is Barendrecht een moeilijke tegenstander en ontbraken er enkele zeer gewaardeerde krachten (zonder de ‘invallers’ tekort te willen doen overigens), maar het tweede puntverlies dit seizoen was wel erg dichtbij. Ik was de eerste helft wissel bij mijn eigen team en zat op het secretariaat toen die late goal dan toch viel. Ik kan me voorstellen dat de opluchting groot was bij Ted, alhoewel een puntendeling geen schande was geweest. Maar een gelijkspel, of erger nog een nederlaag, zou zijn mededeling van eerder die week in een heel ander daglicht hebben geplaatst. Nu bleef hem en de club dat met enig geluk bespaard. Alhoewel er altijd gezegd wordt dat je geluk afdwingt en dat wanneer je dit soort wedstrijden weet te winnen je je een ware kampioenskandidaat mag noemen. Overigens was dat laatste met een nederlaag ook nog steeds het geval geweest.

Het zesde seizoen moet dan toch het laatste voor onze huidige hoofdtrainer worden. Het ziet er op dit moment naar uit dat hij dan een moyenne heeft van één op twee met drie kampioenschappen in zes jaar. Uiteraard is het nog niet zover en als het onverhoopt niet lukt is een moyenne van één op drie ook niet slecht natuurlijk. Daarnaast zijn er ook nog de nodige bekers veroverd en hebben we enkele prachtige wedstrijden meegemaakt in de ‘betaalde’ beker. Tijdens het tweede seizoen van Ted zag het er nog niet naar uit dat het tot zes seizoenen en minimaal twee kampioenschappen zou komen. Er was min of meer al afscheid van hem genomen. Een ultieme reddingspoging van de spelersgroep aangevuld met enkele sponsoren deed het bestuur besluiten om hem toch contractverlenging aan te bieden. Het vervolg is inmiddels bekend en wellicht komt daar in de vorm van het lopende seizoen nog een fraai hoofdstuk bij.

Respect is dan ook op z’n plaats voor deze man, die natuurlijk over een prettige spelersgroep beschikt, maar die er wel voor zorgt dat deze spelersgroep presteert. Alle neuzen wijzen, zo lijkt het althans, dezelfde kant op en dat mag je gerust op het conto van de hoofdtrainer (en zijn staf) schrijven.

De erfenis die hij achterlaat voor zijn opvolger is een zware. Ze zeggen altijd dat het beter kan, maar dit valt toch moeilijk te overtreffen. Zeker als ook dit seizoen bekroond wordt met één of meer hoofdprijzen.