Een wedstrijdje fluiten
Het was alweer een tijdje geleden maar vorige week floot ik weer eens een jeugdwedstrijd. Helaas zijn er bijna ieder weekend meer jeugdwedstrijden dan dat er scheidsrechters zijn. Een jaar of 10 geleden ontstond er een structureel tekort aan seniorenscheidsrechters en inmiddels is dat tekort ook bij de jeugd ontstaan. Met name de late wedstrijden en de wedstrijden bij de oudere jeugd zijn moeilijk van een scheids te voorzien. Vandaar dat ik vorige week de beladen wedstrijd tussen de A5 (nog zonder puntverlies) en de A3 mocht fluiten. Het werd inderdaad een echte titanenstrijd, er was behoorlijk wat publiek en de spelers maakten er een waar spektakel van met een voetbaltempo dat ik lang niet van dichtbij had meegemaakt (dan merk je toch dat niet de jongste meer bent). Uiteindelijk was het de A3 dat met 6-2 aan het langste eind trok. Dat dat gepaard ging met enige frustraties aan de kant van de A5 was een vervelende bijkomstigheid. Uiteraard kreeg de scheids de schuld van het e.e.a., de één vindt dat je tegen hem fluit en de ander vindt dat je wel eens een kaart mag trekken. Uiteraard had ik die kaarten wel bij me (dit in tegenstelling tot wat beweerd wordt op de site van de A3), maar ik heb ze niet gebruikt (een 5 minutenstraf die ik wel gaf, werkt dan beter vind ik). Kaarten trekken in een wedstrijd met alleen maar Rijnsburgers moet je zo lang mogelijk uitstellen en zou eigenlijk ook niet nodig moeten zijn.
Afgelopen zaterdag heb ik niet gefloten. M’n zoon moest spelen en zelf mocht ik na een week of 5 stilstand (maar wel de eerste 2 overwinningen door m’n elftal) ook weer eens aan de bak. Helaas trof m’n zoon het niet met de scheidsrechter die ze hadden bij Lugdunum. De man was een tikkeltje partijdig, floot niet voor handsballen van z’n eigen team, gaf gretig een penalty tegen op een ongelukkige handsbal van ons en floot af toen we met een veelbelovende aanval bezig waren, waardoor de 3-3 niet meer kon worden omgezet in een overwinning. Geen leuke (misschien wel een leerzame) ervaring voor de jongens en een verkeken kans op het kampioenschap waardoor m’n zoon Matthijs die toch echt gaat stoppen met voetbal het genoegen van een zelf gewonnen kampioenschap (voorlopig) niet zal meemaken.
Tot slot de scheidsrechter van dienst bij m’n eigen wedstrijd. Een veteraan van dik zeventig jaar die toch wel een beetje angstig was voor de wedstrijd tussen Valken ’68 9 en RBB 11. Z’n vorige ervaring met een team van RBB was namelijk wat minder prettig. Dat team presteerde het namelijk om bij een 0-5 voorsprong 5 minuten voor tijd dusdanig te reageren tegen deze scheids op leeftijd dat hij genoodzaakt was om de wedstrijd te staken. Gelukkig trof hij nu een heel ander Rijnsburg dat na een ruststand van 1-3 en een rentree in de rust van ondergetekende uiteindelijk won met 1-8. Dat de beste man (Rijnsburger van geboorte) uw columnist ook nog eens uitgebreid complimenteerde met een zeer fraai uitgevoerde lob maakte de rehabilitatie van RBB compleet!
