Extra scheidsrechters
Dat was even wennen zeg afgelopen donderdag in de Euroleague. Ik viel zomaar in één van de vele wedstrijden (later bleek het om Ajax tegen Timisoara te gaan) die avond en ik dacht wat doet die scheids daar toch op die achterlijn. Het leek wel alsof hij een achterbal ging nemen. Maar nee, het was gewoon Stekelenburg die de achterbal nam. Maar wat was dat nou, de scheids stond alweer op de middenlijn en opeens stond ie weer heen en weer te huppelen naast het doel van de Roemenen.
Kortom, het duurde even voordat ik het door had, maar het bleken gewoon extra scheidsrechters te zijn. Nou ja, gewoon, ze blijken geen fluit en geen vlag te hebben, en moeten blijkbaar op een andere manier kenbaar maken dat ze iets gezien hebben. Het zag er in ieder geval niet erg rustgevend uit allemaal naast dat doel en ik begreep later dat Stekelenburg er ook behoorlijk nerveus van werd. Als het spel in de buurt van de goal is, staan ze achter de lijn (maar soms ook maar net), maar als het spel zich over de middellijn bevindt dan mag zo’n strafschopgebiedscheids (ja ja 3x woordwaarde) rustig een stukje het veld in wandelen. Straks begint ie ook nog een praatje met de keeper, of hij doet wat sprintoefeningen om warm te blijven, of hij zwaait naar wat bekenden op de tribune en let daardoor even niet op waardoor de keeper tegen hem oploopt tijdens een uitlooppoging en de tegenpartij op die manier een goal maakt. Misschien laat ik me nu wat meeslepen door mijn fantasie, maar een beetje koddig zag het er allemaal wel uit.
Uiteraard blijkt het hier om een proef van de Uefa te gaan. Waarschijnlijk is het de bedoeling om zaken als schwalbes, ballen wel/niet over de achter- of doellijn, handsballen en overtredingen tijdens corners en vrije trappen waar te nemen, maar het positieve effect van de extra scheids werd die donderdagavond niet direct zichtbaar. Nog steeds registreerden de camera’s zaken die de 12 ogen van de scheids-, grens- en lijnrechters niet waarnamen. Eigenlijk is er mijns inziens maar één echte oplossing om ‘alles’ goed te kunnen beoordelen en dat is de videoscheids. Gewoon ff het spel stil leggen, de beelden vertraagd in een soort hawkeye systeem naspelen en op basis daarvan een beslissing nemen. En als de beelden dan nog geen uitsluitsel geven, blijft de initiële beslissing van de scheidsrechter van dienst gehandhaafd.
Zijn we gelijk weer van dat nerveuze gedoe van de twee extra scheidsrechters af en kunnen we ons als kijker, maar zeker ook als keeper, weer concentreren op het spelletje waar het allemaal om draait!
