Uienradar
De Centrale Markt aan de Jan van Galenstraat in Amsterdam is alleen open voor ondernemers. Die zijn er al volop als ik mijn auto parkeer, zo tegen kwart voor zes in de ochtend. Buiten is het donker. Mensen krioelen rondom de felverlichte business-units waar onophoudelijk wordt gehandeld. Iedereen lijkt moeiteloos de juiste weg te vinden.
Ik ben met een aantal ondernemers te gast bij Roel de Mooij, in Rijnsburg beter bekend als Roel de Bello. Hij toont ons zijn indrukwekkende imperium in groenten en fruit.
Als we een rondje over de markt lopen, hoor ik mijn naam noemen: “Hee Bob, je mag me wel goedemorgen komen zeggen.” Het is Bram van der Spijk. Vier generaties lang groothandel in groenten en fruit. Een concullega van Roel, dus. Maar de uien waar Bram en ik over praten hebben niets met groenten en fruit te maken.
Het is de Rijnsburgse joy in Amsterdam.
Bram zegt dat hij vanmiddag niet naar de wedstrijd van de Boys in Scheveningen komt kijken. Hij viert zijn dertigjarig huwelijk. Ik beloof hem de mannen naar de overwinning te schreeuwen.
Een paar uur later parkeer ik mijn auto bij de ingang van de Bosjes van Poot, een wat dubieuze naam voor een prachtig stuk natuur tussen Kijkduin en Scheveningen. Het is eind september en de herfst doet aan onaangekondigde ademoefeningen. Daarbij wordt ook het nodige water meegevoerd.
Ik loop over het pad tussen de bomen dat overgaat in met groen begroeid duinlandschap.
In de verte zie ik de zee, waaraan strandtent De Kwartel is gelegen.
Alles lijkt hier nog op hoe het vroeger was, toen onze kinderen in het zand speelden en wij witte wijn dronken aan houten tafels, om vervolgens ook maar te blijven eten, want het was immers weekend.
De Kwartel is vorig jaar overgenomen door Wilfred van Leeuwen, destijds ook trainer van de Rijnsburgse Boys. Die combinatie dwong hem tot een keuze. Wilfred wilde voortaan friet in plaats van voetbal. Ik bestel koffie, in plaats van witte wijn.
Wilfred is er niet, zodat ik hem niet naar een voorspelling voor de wedstrijd van zijn voormalige team kan vragen, die zo’n anderhalve kilometer van De Kwartel zal worden gespeeld.
Ik mijmer wat over vroeger en vind een gedicht dat ik in 2002 op deze plaats schreef:
Zee
Ogen die de zee zien
Storm over water
Licht beweegt
Een boot op het strand
Levensecht
Ik zag
De zee
In jouw ogen
Diepblauw en donker
Glazen schoven
De regen zweeg
Net als wij
Ik zag
Jou
In de zee
En jij
Zag mij
De melancholie van het verleden is als ‘feeling good by feeling bad’. Ik besef dat de eeuwigdurende kringloop van het leven impliceert dat wat in de lente ontstaat en in de zomer bloeit in de herfst afsterft en plaatsmaakt voor de adempauze van de winter.
Met die diepere gedachte in mijn systeem wandel ik nog wat tussen de buien door die nu zo onregelmatig zijn dat zelfs de app op mijn telefoon de kluts is kwijtgeraakt.
Dan is het tijd om weer contact met de aarde te zoeken. Ik koop een kaartje bij het loket dat lijkt te zijn vastgeplakt aan de historische Houtrusthallen en neem me voor om lekker in de anonieme luwte van de wedstrijd te gaan genieten.
Opeens komen uit het niets, vrijwel tegelijkertijd en net zo onvoorspelbaar als de wind van vandaag, uit alle hoeken bekenden tevoorschijn. Overal zijn Rijnsburgers.
Om mij heen klinkt de zo kenmerkende dialoog:
Hoe is hèèèèèt?
Goeoeoeoeoed!
Ik hoor mijn naam noemen en krijg koffie in mijn handen gedrukt. Niet alleen de drank verwarmt mijn hart.
Het is de Rijnsburgse joy in Scheveningen.
Ik weet het nu heel zeker. Het wordt vandaag een ongelijke strijd. Ik heb Bram niets op de mouw gespeld. Scheveningen zal niet op kunnen tegen de Rijnsburgse overmacht. Niet op het veld, waar fris, frivool en doelmatig wordt gevoetbald en zeker niet langs de kant.
In de rust staat het nog maar 1-1. Twee mannen met een microfoon presenteren vanuit een houten stacaravan met daarop de tekst ‘Al ‘et nodige’ een loterij. Hun stemmen, begeleid door vrolijke muziek uit de Efteling zijn nauwelijks te verstaan. Slechts een handjevol bezoekers checkt of een gekocht lootje recht geeft op een exclusieve Scheveningse badhanddoek met bijbehorend bierblik.
Het geloof in de winst lijkt hier alom te ontbreken. Ik denk dat SVV Scheveningen naar een nieuwe lente uitkijkt.
Daarentegen wordt de Rijnsburgse zomer voortgezet met een klinkende 2-5 overwinning.
Ik voorspel dat het, alhoewel resultaten uit het verleden natuurlijk geen garantie voor de toekomst bieden, in Rijnsburg nooit echt koud zal zijn.
Want Uien zijn geen types om onder de radar te blijven.