Gelijkgestemd
Iedereen denkt dat het al lente is, maar de winter lacht bulderend in zijn vuistje. Een ijskoude noordoostenwind jaagt over de Middelmors.
Toch is de gevoelstemperatuur op de volgepakte overdekte tribune boven nul. Rijnsburgers en Katwijkers, ze zitten kris kras door elkaar. Welkom bij de dorpsderby: Rijnsburgse Boys tegen Katwijk. Bijna buren. Maar vandaag even zelfs geen verre vrienden.
Achter het doel en aan de overkant staan de andere fans van Rijnsburg en Katwijk. Gescheiden van elkaar. Ze lijken op indianen die rooksignalen uitwisselen. Om de enorme mist van oranje en gele rook te laten optrekken stelt de scheidsrechter de aftrap even uit.
Katwijk is de ongenaakbare koploper. Met een geheim wapen. Marciano Messi Mengerink. MMM. Topscorer van beroep, vooral in blessuretijd.
Rijnsburg is de kampioen van de middenmoot. Met spectaculaire spelers die veel scoren en soms te veel goals tegen krijgen.
MMM scoort namens Katwijk, al na vijf minuten. Ik vrees voor een afstraffing. Naast mij juichen Katwijkse vrouwen nog harder dan ze kunnen praten. Twee minuten later is het gelijk. Jeffrey Jongeneelen is (na zijn periode bij Katwijk) inmiddels een Rijnsburgs fenomeen. Ik veer op van mijn stoel en doe mijn best het geluid van de Katwijkse vrouwen te overtreffen. Ze kijken me goedmoedig aan.
Trainer Pieter Mulders van de Uien staat langs de lijn. Een blad papier in zijn handen. Hij roept en maakt wilde gebaren. Het blad papier valt ten prooi aan de noordoostenwind. Ik volg zijn kronkelige weg tot het document dicht bij een ballenjongen landt.
Het jochie raapt het op en gaat het op zijn gemak zitten te lezen. Alle tactische Rijnsburgse voetbalgeheimen. In handen van een minderjarige.
In de pauze ontdooi ik mijn lijf in een overvol business home. Velen blijven daar om de tweede helft op de televisie te bekijken. De kou op de tribune wordt bijna ondragelijk. Dan zie ik beweging achter het doel. Er wordt gevochten, de scheidsrechter fluit. Spelers van beide teams mengen zich in de discussies tussen de fans. Die elkaar na het weekend waarschijnlijk op dezelfde werkvloer weer tegenkomen.
Voor mij zitten een oudere en een jongere man. In lichtblauwe jacks van de Christen Unie. De Katwijkse vrouwen beginnen een praatje. De jongere man zegt bijna verontschuldigend dat hij de lijsttrekker is. Zijn oudere metgezel twittert. Dit is het lot van de volksvertegenwoordiger in verkiezingstijd. Bibberen op een tribune. Te midden van fans waarvan je hoopt dat ze op je gaan stemmen.
De scheidsrechter staakt de wedstrijd. Ik ril. Na een kwartier gaan we verder. Achter het doel is het weer rustig. Het lijkt 1-1 te blijven, maar Mengerink beslist anders. Uiteraard in blessuretijd. De Katwijkse vrouwen zijn uitzinnig. Ik vlucht naar de warme worst in het business home.
Daar staat iedereen weer dicht tegen elkaar aan. Katwijkers maken vrolijke grappen, Rijnsburgers drinken een drankje. Al gauw gaat iedereen over tot de orde van de dag. Buiten stapt een steward op de fiets. De mannen van de Christen Unie zijn verdwenen. De dorpsderby is afgelopen.
Ik ga gelijkgestemd naar huis.
