In de lappenmand
Zo sta je op een frisse dinsdagavond, de week in aanloop naar dé derby tegen Katwijk, heerlijke duels uit te vechten op de training, zegt je knie plotseling KRAK. Je kermt van de pijn, vraagt in paniek om hulp en je denkt het zal toch niet weer………
Versuft zit je voor je uit te staren. De fysio vraagt wat er is gebeurd, je geeft antwoord maar echt tot je door dringen doen zijn woorden niet meer. Je bent in je eigen wereld, niemand die je écht kan bereiken. Je gedachten gaan met je op de loop. Helemaal terug naar die koude, zonnige zondagmiddag in oktober 2006. Je eerste derby voor je nieuwe club Stormvogels Telstar tegen de gehate buurman, het teloorgegane HFC Haarlem. De sfeer was gespannen, want dit was een wedstrijd die van, maar vooral voor, de supporters gewonnen moest worden. Een heerlijke ambiance in het toen nog oude vervallen houten stadionnetje op sportpark Schoonenberg. Rivaliteit den top!
Hoe anders kan het zeven jaar later lopen. Stormvogels Telstar heet SC Telstar, het houten gevalletje op sportpark Schoonenberg is vervangen door een nieuw onderkomen: het TATA Steel stadion. Zelf speel je nu voor het derde seizoen bij Rijnsburgse Boys en de knie die KRAK zei lijkt, zoals het er nu uit ziet, loos alarm. Na enigszins te zijn bijgekomen van de schrik is één ding wel duidelijk: de komende periode zit je in ieder geval in de lappenmand!
Het leven als tribuneklant is er een die voor iedere speler lastig is. Je wilt immers altijd spelen. Het gevoel van machteloosheid overheerst, omdat jij jouw team niet kan helpen. Zo heb je spelers die fit zijn, maar niet in de wedstrijdselectie zijn opgenomen. Onbegrip over waarom je niet speelt en een gezicht dat op onweer staat leidt vaak tot de reactie: “die trainer snapt er niks van”. Vaker zitten de spelers op de tribune wanneer deze geblesseerd zijn. Hoe dan ook, je houdt net als de supporters een stoeltje warm.
SUPPORT-er zegt het al. Je zit er om jouw team en/of jouw cluppie te ‘supporten’. Zo merk je als speler op de tribune dat het er eigenlijk heel anders aan toe gaat, dan dat je het ervaart op het veld. Er wordt geschreeuwd, gezongen, gefloten, gelachen en herrie gemaakt. Als je niet op past doe je hier zelf aan mee! Iedere supporter heeft recht op zijn mening en support ‘zijn/haar’ Rijnsburgse Boys vanuit die gedachte. Ongeacht of we het daarover altijd eens zijn; we staan allemaal te juichen bij een goal en we schreeuwen, fluiten en tieren bij een tegengoal. Spelers, de technische staf, supporters, sponsoren, vrijwilligers en alle anderen: we reageren hier allemaal hetzelfde op…
Kortom de komende periode blijf ik mijn team als ‘trouwe’ tribuneklant supporten. Ik wil alle supporters dan ook oproepen om hetzelfde te doen, ondanks dat wij als team jullie dit seizoen nog niet heel erg verwend hebben…….. We werken er hard aan om beter te worden en kunnen jullie support heel hard gebruiken!!!
Ik wens een ieder alvast een hele fijne decembermaand met alle feestdagen. Geniet van elkaar en support je club, GO RBB!!!
Benito Olenski
