Discussie over uit-syndroom lekker ten einde
Toegegeven, het duurde wel ‘even’. Zeg maar gerust heel even. Rijnsburgse Boys won op 13 augustus 2016 zijn laatste uitwedstrijd van dit seizoen en bouwde daarna een treurige uitreeks op. En dat in een seizoen dat voorlopig als thema ‘Jekyll & Hyde’ heeft. Als we namelijk naar de resultaten kijken, hebben de Uien in thuiswedstrijden een vlammend rapport. Thuis leden de mannen van Pieter Mulders tot op heden namelijk geen enkele nederlaag. Alleen uit wilde het voor geen meter vlotten. Scoren is dit seizoen geen probleem. Rijnsburgse Boys is de meest scorende ploeg van de Derde Divisie! Met 39 goals loopt het daarin vier goals voor op de top drie. Kijken we echter naar de goals tegen, dan is er een hele hoop werk aan de winkel. Wat dat betreft was de wedstrijd tegen Capelle min of meer een voorbeeld van beide uitersten. Snel achter komen, op karakteristieke wijze, maar in de rust hadden de Uien een metamorfose ondergaan. Waar de conclusie na het eerste bedrijf was dat we niet ontevreden mochten zijn met een punt, heerste Rijnsburgse Boys in de tweede helft en kwamen de Boys de drie punten gewoon toe. Want om eerlijk te zijn, qua creativiteit was het van de zijde van Capelle nogal armoedig.
Foto: Hans Heemskerk
Als we qua punten niet hadden gewonnen, dan hadden we waarschijnlijk in ieder geval op aantal supporters gewonnen. De meeste supporters op de tribune waren Uien en langs het veld stonden een handvol mensen. Het was een typische deprimerende december setting aan Sportpark ’t Slot. Gezien de miezerregen was een veld omzoomd met waxinelichtjes vrij zinloos, maar het had wel wat Kerst-achtigs gehad. Kerstboom erbij en voetballen maar! Als de zon dienst weigert, moet je hem figuurlijk laten schijnen. Blijkbaar hadden elf Uien in de eerste helft niet overdreven veel zin in zon, want het haperde toen nogal.
Foto: Hans Heemskerk
Met een gewijzigd tactisch plan, juist vanwege de slechte serie zou Pieter Mulders later verklaren, begon Rijnsburgse Boys aan de wedstrijd. Joost Leonard mocht de bank warm houden en Jorn van Lunteren was een extra middenvelder. Het gaf de Uien in de eerste helft niet de gewenste ‘boost’. Sterker nog, het was een ’trip down memory lane’ toen de bal na een minuut of zes weer knullig werd verspeeld, Capelle van 20 meter kon uithalen en Van Nieuwkoop wel een hand achter de bal kreeg maar niet kon controleren. Marvin van der Made was de scherpste en liet de bal vreselijk lullig in het doel rollen: 1-0. “Gaan we weer” zag je de geel-zwarte supporters denken. Rijnsburgse Boys probeerde het daarna wel, maar het liet een verkeerde cocktail aanrukken. Een cocktail van teveel balverlies, weinig scherpte, geen goede veldbezetting en een nieuw spelsysteem zorgde voor een treurmars. Jeffrey Jongeneelen drukte enkele malen goed af, maar het was niet genoeg. Ook Jordy Strooker pegelde een keer strak op de goal, maar die kogel werd door een Capelle-verdediger tot corner gecaramboleerd. Dit gevoegd bij het feit dat Capelle in de loop van de eerste helft zelfs enigszins de overhand kreeg.
Des te verrassender was het daarom dat Jorn van Lunteren wat gelukkig de bal voor zijn voeten kreeg en daar wel raad mee wist. De ijverige jongeling ramde van dichtbij binnen, een mentale tik voor Capelle zo vlak voor rust: 1-1. Van Lunteren speelde op andere wijze nog een rol. Zijn gele kaart, zijn tegenstander lag op de grond en Jorn tikte geïrriteerd tegen de bal en daarmee tegen zijn opponent, werd door sommigen als een rode kaart beoordeeld. Geel voorkwam in ieder geval dat hij zijn goal niet kon maken…
Foto: Hans Heemskerk
Hoe anders was het na rust! Vanaf minuut 46 knalden de Uien erop, tempo omhoog, accuratesse veel beter, meer dreiging en dominantie. Arbiter Roeleveld had nog niet voor de tweede helft gefloten of de bal lag al achter doelman Van der Meer. Een scherpe corner van Donny Verdam werd heel attent door Masies Artien bij de eerste paal en de korte hoek ingekopt. Bam. Dat was een enorme opsteker: 1-2. Het was niet eens de eerste goede actie van de Uien in de tweede helft. Vlak daarvoor gaf Artien namelijk een uitstekende lange bal op Tillema. Deze werd door de laatste goed gecontroleerd, maar net op tijd was er een verdediger van Capelle bij om een corner het maximale te laten zijn.
Capelle antwoordde door middel van een gevaarlijke vrije trap van specialist Rothman, maar Van Nieuwkoop, niet super klemvast deze wedstrijd, redde.
Het spel golfde al snel wat meer op en neer met Rijnsburgse Boys als creatieve overheerser. Een schitterend schot van Van Lunteren eindigde op de paal, waarna Jongeneelen de herkansing geblokt zag. Goals hingen in de lucht! En die kwamen er. Max Hudepohl, wat ongelukkig in zijn acties maar desondanks toch altijd dreigend, kon in een counter prachtig hard, diagonaal over de grond richting links naar Tillema passen. De inmiddels al weken met een wat zwervende rol verrijkte middenvelder nam aan, leek, eerlijk is eerlijk, de bal met zijn hand te beroeren maar wist toch met links te scoren: 1-3. Het leek de genadeklap voor het zwalkende Capelle, dat ook een serie had opgebouwd: vijf thuisduels op een rij gingen verloren. En nummer zes kwam eraan…
Foto: Hans Heemskerk
Max Hudepohl had de ultieme kans om de 1-4 te maken, maar de veelbelovende Hagenees raakte op een meter of zeven van de goal slechts de keeper. De uitstekende voorzet was van Jordy Strooker, die met Niek Ossevoort in de tweede helft een vlot lopende linkerkant verzorgde.
Het was uitstel van de genadeklap. Jeffrey Jongeneelen wist namelijk met een bekeken schot binnenkant paal de 1-4 te maken en zo het vonnis te vellen. Verdiend. De 1-5 hing nog even in de lucht, maar dat mocht de pret niet drukken. Winst! En daar gaat het om.
Pieter Mulders was als vanzelfsprekend goed geluimd na afloop en nam de tijd voor zijn geel-zwarte persvrienden: “Qua veldbezetting moesten we in het begin wel even zoeken hoe het moest staan. We hebben het uitgetekend op het bord, maar de uitvoering op het veld was wat lastiger. Ik vond ons in de eerste helft te afwachtend. We hadden momenten in de omschakeling dat het bij ons achterin gevaarlijk kon worden. In de tweede helft moesten we iets meer durf tonen. We wisten dat hier wat te halen viel. We kwamen goed terug na die tegengoal, nadat zij in de eerste helft drie keer op goal hebben geschoten. In de tweede helft waren we veel beter in de omschakeling, elke diepe bal was goed en dan zie je dat we veel gevaarlijk konden worden. Nu durfden ze, Jordy ging, Niek ging, als die laatste bal maar goed was.
Foto: Hans Heemskerk
Wij wilden in de eerste helft op de counter spelen en het veld groot houden. Dat ging op zich prima, maar we maakten er geen gebruik van. In de tweede helft kon Max drie goede assists geven bijvoorbeeld. Dat ging veel beter. Strategisch en tactisch kwam het perfect uit in de tweede helft. Ze gingen met vier man voorop en achterin één op één spelen. Toen hadden we ze. We hadden ze alleen meer moeten killen toen. 5-1, 6-1 maken, dan moet je schijt hebben aan de tegenstander! Wat we tegen Quick Boys hadden. Wat ik altijd zeg: aan het einde van het seizoen is een goed doelsaldo een punt meer !”
Nog één keer knallen voor de winterstop mannen. Hopelijk drie punten en daarna met zijn allen rond de Kerstboom!
Capelle – Rijnsburgse Boys 1-4 (1-1)
1-0 Marvin van der Made
1-1 Jorn van Lunteren
1-2 Masies Artien
1-3 Joël Tillema
1-4 Jeffrey Jongeneelen
Gele kaart Capelle : –
Gele kaart Rijnsburgse Boys: Jordy Strooker, Jorn van Lunteren,
Scheidsrechter: de heer M. Roeleveld
Toeschouwers: 500
Opstelling Capelle: Bradly van der Meer; Jami Jaliens, Kai Fens, Quincy Oosterom, Gert-Jan Rothman; Stefan Dams (78. Wilmer Kousemaker), Bram de Bruin, Sandin Avdic (63. Dave van der Steen); Tim Vincken, Marvin van der Made (63. Jordao Pattinama), Olaf van der Sande.
Opstelling Rijnsburgse Boys: Richard van Nieuwkoop; Niek Ossevoort, Sven Verlaan, Masies Artien, Roderick Gielisse; Jordy Strooker, Donny Verdam, Joël Tillema, Jorn Van Lunteren (88. Resham Sardar); Max Hudepohl (88. Martijn Tjon-A-Njoek), Jeffrey Jongeneelen (88. Joost Leonard).
