Bram van Egmond

Column Nico Glasbergen: “I have a dream”

“I have a dream”

Toen Martin Luther King, voorvechter van gelijke rechten voor blanken en mensen met heel wat meer kleur op de wangen, op 28 augustus 1963 zijn beroemde rede hield in Washington D.C. had hij een paar belangrijke doelen. Hij wilde mensen van alle afkomst verenigen en gelijke rechten voor allen. Eigenlijk is iedereen gelijk in zijn optiek. Nou, daar zit wat in. Ik ben het grotendeels met hem eens. Er zijn wel wat verschillen tussen donkere mensen en blanken. Kijk maar naar sport. Donkere mensen zijn vaak sneller en sterker en… ja het moet toch gezegd worden. Donkere mannen hebben vaker een grote Gerrit…
Die wetenschap bracht mij ineens op Rijnsburgse Boys. Gedachtes kunnen gek lopen. Wij hebben namelijk een ‘kleine(re)’ Gerrit. Gerrit Paauw. En laat Gerrit het nu met de andere mensen die het technisch beleid voeren over het eerste momenteel knap zwaar hebben. Deze mannen hebben de zware taak om ons eerste elftal te versterken en te zorgen dat de trainer de gereedschappen in handen heeft om te presteren met zijn mannen. Blijkbaar is de gereedschapskist nog niet zo vol, want het gaat gewoon ruk momenteel. En waar ligt dat dan aan ? De trainer die niet alle gereedschappen heeft, of heeft hij ze wel maar is hij niet zo handig ? Hij maakte in het verleden bij andere clubs de indruk wel handig te zijn trouwens. Maar de ene klus is de andere niet. Passen, meten, welke spijker sla ik op zijn kop en bovenal, zit er genoeg smeer tussen de onderdelen ?
Ik schrijf dit met een grote zucht. Hoe kan het toch dat een elftal dat tot begin oktober prima draait binnen een paar weken een cactus in het regenwoud wordt. Ik was erbij in Hardenberg en thuis tegen VVSB en Jong Vitesse. VVSB was toen brandhout, maar de andere twee opponenten waren van formaat. En wat daar vooral opviel: de foutjes zijn er nog lang niet uit, maar er was wel spirit en niet zo’n beetje ook. De foutjes bleven in de periode erna, maar de spirit werd onder invloed van al die goals tegen wat uitgedoofd. Je kan nou niet zeggen dat er een waslijst aan blessures was. Dat vind ik namelijk wel een belangrijke factor. Maar die was er niet. Wat er wel was: veel wisselende samenstellingen, het stoppen van Bart Freke en het hoofdpijndossier Wesley Goeman. Dat Goeman niet in de basis stond op het middenveld snap ik volkomen. Ik zou namelijk Tillema en Ros er ook niet uit halen. En op links heb je toch liever een linkspoot, die er nu ook niet staat. Een netelige kwestie dus. Tegen TOP Oss bleek Goeman een prima libero, maar toen was het kwaad al geschied. En spelers die pertinent weg willen, stel je die dan nog wel op ?
Feit is dat de technische staf er nog steeds niet in geslaagd is een solide defensie neer te zetten. Natuurlijk missen we nu die pure voetballer in het centrum, maar tegelijk kunnen we constateren dat al drie seizoenen lang het aantal goals tegen veel te hoog is. Dat is eigenlijk HET grote euvel. Instabiliteit achterin trekt door je hele team. En makkelijk weggegeven goals zijn funest voor het vertrouwen. Het is vechten tegen de bierkaai. Als het hoofd dan omlaag gaat, ben je verloren. En dat lijkt er nu te gebeuren. Natuurlijk worden er ook teveel kansen gemist. Als je de laatste maanden naar Rijnsburgse Boys zit te kijken hangt er een deken over van “vroeg of laat gaat het toch verkeerd”. En dat is een heel verstikkend gevoel. Een deken van negativiteit. Hoe draai je dat om ?
Iedereen is er verantwoordelijk voor, technische bazen, staf en spelers. Maar juist omdat het om zoveel mensen gaat, is het des te moeilijker. Hoe het ook zij, het kan zo echt niet langer. Spakenburg is er ook al een keer uitgedonderd, mede door ons toedoen. Laat in vredesnaam niemand denken dat Rijnsburgse Boys dat niet kan overkomen. Als er niks verandert, gaan we wel die kant op. En daar moeten we niet aan denken. Doemdenkerij heeft daar niks mee te maken, het is gewoon realisme.
De verantwoordelijke mensen hebben momenteel een zware taak. Volgens mij heeft onze ‘kleine(re)’ Gerrit in zijn leven voor hete vuren gestaan, net als zijn mede-verantwoordelijken, maar dit is één van de heetste vuren. Boerenslimheid, durf en inventiviteit kan ze niet ontzegd worden, maar het is nu wel kwart voor twaalf. Die klok hoeft echt niet door te tikken, hij kan ook teruggezet worden. Er gebeuren in voetbal zoveel gekke dingen. Alleen, dat er wat moet gebeuren, dat is duidelijk. Versterkingen zijn broodnodig. Vooral NU, al zijn er al een paar verdedigers binnen gehengeld voor aankomend seizoen. Maar ook voorin moet er kwalitatieve verbetering komen. Het is tenslotte niet alleen de schuld van teveel fouten op defensief vlak. Er zal zeker en vast kritisch naar ieder individu gekeken worden, dat moet ook. Als het maar bijdraagt aan een herstel na de winterstop.
Ik droom nooit zo bewust. Maar dagdromen des te meer. Over mooie overtuigende overwinningen van het eerste bijvoorbeeld, na de winterstop. Hoeft niet met mooi voetbal. Als het maar met strijd gebeurt en de wil om te slagen. Dan is het al goed. Ik wens de verantwoordelijke mensen veel wijsheid en ook een portie mazzel toe. We zullen het verdomd hard nodig hebben in 2019. Op 12 januari zien we elkaar weer op de Middelmors. En dan moet die donder d’r an.
Prettige feestdagen en een gezond en gelukkig 2019 toegewenst allemaal.