Bram van Egmond

Column Bob Heeren: Led there be light

Led there be light

Eerst was alles vormeloos en leeg. Lag er duisternis over het hoofdveld van de Middelmors. Maar de tijdgeest veranderde. De KNVB zei: “Er moet licht komen.”
En er was licht.
Vier lichtmasten aan de lange kant. Eén achter ieder doel. Negen stralers op het dak van de tribune. Goed voor 600 lux ofwel 600 lumen per vierkante meter. Mooi licht. Prima voor de Tweede Divisie. Voor in ieder geval een zichtbare samenvatting op Fox Sports GO.

Het is dinsdag 19 september 2017. Een historische avond. De eerste wedstrijd onder ‘eigen’ licht. Tegen Heracles Almelo nog wel. Voor de KNVB-beker. Op 18 december 2012 hadden de Uien ook al met kunstlicht gespeeld (voor de beker, tegen PSV). Maar toen waren er hoogwerkers gehuurd. Die moesten dag en nacht door tientallen vrijwilligers worden bewaakt, om diefstal van de kostbare onderdelen te voorkomen.
Ik had Willem meegenomen. Toen wij elkaar bij het zaken doen tegenkwamen bleken we op dezelfde middelbare school te hebben gezeten. Op de Rijksscholengemeenschap in Lochem. Hij een paar klassen hoger dan ik. Toen was mij voornamelijk zijn zus (die een klas lager zat) opgevallen.
Willem en ik houden allebei van voetbal. Omdat hij niet in de omgeving woont, vond ik dat hij een avondje RBB verdiende.
We begonnen op de Sandtlaan, bij Nico de Piemer. Ik zag dat ook Willem de ultieme sensatie van het beroemde Balletje Met niet anders dan met tevreden gekreun onder woorden kon brengen.
Ik bereidde me voor op lange files op weg naar het stadion. Op een opgewonden mensenmassa, die het begin van een nieuw tijdperk zou betreden. Licht op de Middelmors. Niets zou meer hetzelfde zijn.
Dat viel tegen. Rijnsburgers blijven nuchter. Willem en ik konden zo doorlopen. De tribune was bezet zoals tijdens een competitieduel tegen (pakweg) CSV Apeldoorn.
Er was een nieuw scorebord. Maar dat viel in het niet bij het led-reclamebord dat aan de overzijde van de spelerstunnel over de gehele lange zijde van het veld was geplaatst.
Om de paar seconden werden daarop reclameteksten en beelden vertoond. Voor een Katwijkse visgigant bijvoorbeeld, waarbij een boot digitaal van links naar rechts over de boarding voer. De lichtintensiteit was enorm. Ik dacht dat er zeker voor 200 lux extra licht het stadion in schitterde.

We keken, gehypnotiseerd als konijnen die in de koplampen van een auto staren, naar niets anders meer dan de reclame aan de overkant. De wedstrijd was bijzaak geworden. Spelers die in de buurt van de boarding kwamen leken in de zee van licht te verdwijnen.
Pas na 70 minuten scoorde Heracles. Behalve een groepje van tien jongelui achter het doel van Richard van Nieuwkoop juichte er niemand. Misschien stonden er nog Heracles-supporters achter het ledbord.
“Mooi volk hier, lekker direct”, zei Willem. We zaten op de hoofdtribune, achter de dug-out van de thuisploeg. Willem begreep het avondje RBB volkomen.
Ik keek nog een keer om. Naar de inktzwarte nacht die scherp afstak tegen de oase van licht.

In mijn auto deed ik de radio aan en luisterde.
Let it be.