Column RBB
Zo, daar is hij dan. Mijn eerste column. Een heel mooi moment voor mij. Ik zal mijzelf eerst even voorstellen. Ik ben Danny van den Bosch en ben 17 jaar oud. In september ben ik begonnen aan mijn vier jaar durende studie Journalistiek aan de Hogeschool Utrecht. Naast mijn studie houden journalistieke dingen mij iedere week bezig. Ik schrijf wedstrijdverslagen voor Voetbal in de Bollenstreek en ik heb daar een vaste rubriek. Over twee weken ga ik bij de Bollenstreek Omroep in Noordwijk mijn radiodebuut maken. Na verschillende demo’s te hebben gemaakt ga ik daar om de drie weken het sportprogramma Bollenstreek Sport presenteren. Naast het schrijven en mijn studie beoefen ik ook voetbal. Dat doe ik hier al acht jaar bij Rijnsburgse Boys. Momenteel speel ik in de A3 en heb ik het daar super naar mijn zin.
En dan nu de hamvraag: hoe ben ik als columnist bij Rijnsburgse Boys terecht gekomen? Ongeveer twee maanden geleden werd ik gebeld door Karly van Duivenvoorde met de vraag of ik het team van columnisten wilde versterken. Zo’n grote, maar vooral mooie kans laat je als student Journalistiek natuurlijk niet liggen. De beslissing was dus heel erg snel genomen. Maar dan komt het moment dat de column steeds dichterbij komt en dan ga je nadenken over het onderwerp. Op een woensdagavond na mijn eerste training, kwam er ineens een mooi onderwerp in me op: kunstgras. Sportpark de Middelmors is de afgelopen zomer verrijkt met drie nieuwe kunstgrasvelden, maar er zijn nogal verschillende meningen over kunstgras. Je kan het vandaag de dag een beetje vergelijken met de dicussie over Zwarte Piet. Reden voor mij om dat eens te vertalen in een column.
VOETBALLEN OP RUBBER: KUNSTGRAS
De oude garde onder ons vindt kunstgras maar niets. Die vinden dat er niets boven de heerlijke geur van het verse gras gaat. Het gras waar zaterdagochtend de ochtenddauw op staat. Het gras dat doet ze denken aan vroeger toen ze zelf de kicksen nog aan hadden. Dat waren pas tijden, volgens hen, maar de jeugd weet anno 2014 niet beter en vindt het vanzelfsprekend om op kunstgras te spelen. Ze slaan verslagenheid uit als ze op een grasveld moeten voetballen ergens in een uithoek van een sportpark. Een veld met hobbels, met open plekken in het strafschopgebied, een veld met het ‘echte’ klassieke gras. Dat vinden ze niet meer van deze tijd. Een club zonder kunstgras wordt door de jeugd gezien als een flutvereniging en dat is heel erg zacht uitgedrukt. Maar als je het allemaal goed bekijkt zijn we, en dan vooral de jeugd, door al deze technieken gewoon verwend.
Voor de tegenstanders van kunstgras gaat het er alleen maar slechter uitzien. Veld na veld wordt vervangen door een mat met groene sprietjes van plastic, waarbij de heerlijke geur van het gras verdwijnt. De charme van het voetbal gaat hierdoor ten onder vinden de echte voetballiefhebbers onder ons. Vroeger ging je voetbaltenue twee keer in de was, omdat er op het tenue vers gemaaid gras en modder zat. Nu komen spelers met brandplekken van het veld af en kunnen ze bij wijze van spreken het tenue nog een keer aan. Hele grote verschillen tussen nu en vroeger.
Niet alleen amateurclubs laten massaal kunstgras aanleggen, maar ook profclubs gaan mee met de trend. In 2003 had Heracles Almelo de primeur. De club speelt al jaren op kunstgras en in de Eredivisie is 2014/2015 het seizoen waarin maar liefst vijf clubs een kunstgras in het stadion hebben liggen. Toch houden de meeste clubs het nog gewoon bij het toch bij het gewone gras.
Financieel verantwoord is kunstgras zeker. Bij aanschaf moet een club wel in de buidel tasten, maar op de lange termijn zijn de clubs met kunstgrasvelden goedkoper uit. Ook het onderhouden kost veel minder tijd en moeite. Je legt het gras aan, je borstelt het eens in de zoveel tijd en je kunt voorlopig de komende tien jaar weer vooruit. Je hebt er bijna geen omkijken naar en wedstrijden in het amateurvoetbal hoeven niet meer afgelast te worden, vanwege de hevige regenval van de nacht ervoor. Mooi toch?
Dat zou je denken, maar vooroordelen over kunstgras zullen altijd blijven bestaan. Je hebt altijd voor- en tegenstanders. Als we terugkijken, zien we dat voetbal al meer dan 130 jaar op gewoon gras wordt gespeeld. Vroeger klaagden mensen nooit over de hobbels in het gras. Toen wist men niet beter. Maar één ding is zeker. Kunstgras zal nooit kunnen tippen aan echt gras.
