Derby en bizar competitieslot
Wie weet was dit voorlopig wel onze laatste derby op de Katwijkse Krom, helaas zeg ik er eerlijk bij. Na de wedstrijd knijpen wij onze handen dicht met het resultaat 1-1. Vooraf hadden we heel graag meer gewild om van dichtbij bovenin mee te kunnen blijven doen. Trainer Niek sprak daarop na afloop wijze woorden: een aantal keren dit seizoen hebben we de aansluiting gemist. Dat is echter ook zo voor onze naaste buren op de Krom.
Nooit eerder maakte ik een dergelijk bizar seizoen mee waarin tot 4 wedstrijden voor het einde nog 6 teams reële titelkansen hebben. Onderlinge slachtpartijen met onvoorspelbare uitslagen, hoe interessant wil je het hebben als liefhebber maar vooral als analist. Wij doen nog mee bovenin maar onze buren moeten het drama vrezen.
Open deur: de meest stabiele en volwassen ploeg zal kampioen worden.
Als het zwaard van Damocles gaat vallen voor onze buren ga ik ze oprecht missen. Vroeger als speler en tegenwoordig als lid van de technische staf was de ontvangst altijd hartelijk. Prima sfeer vooraf, emoties op het veld en na afloop worden de plooien recht gestreken met een versnapering. Zo hoort te zijn en ook deze derbyversie had die elementen weer, de vlam in de pan na afloop werd door alle betrokkenen rap gedoofd. Voor de Middelmors en de Krom heeft de rangschikking oorzaken waar ik nu niet uitgebreid op in zal gaan. Zeker is wel dat dit ook weer een uiterst leerzaam seizoen geworden is. Wij betaalden leergeld met de constructie van een nieuw team waarmee de huidige plek een nette prestatie is als je ziet waar we vandaan gekomen zijn. Van onze buren had niemand verwacht waar ze nu staan na het succes van vorig jaar. Het geeft weer aan dat iedere week, ieder seizoen anders is en dat scherpte, inzet, visie en bijsturing permanent nodig is. Bekende items als “stilstand is achteruit gaan” en “regeren is vooruitzien” zijn doorlopende processen geworden want de tombola op de transfermarkt begint al voor de kerst. Weinigen zien en weten wat er allemaal achter de schermen gedaan wordt om het volgende seizoen weer representatief mee te kunnen doen. En dan nog, zie het opmerkelijke competitieverloop, zijn er geen garanties voor een mooie klassering. Niets gaat vanzelf er moet keihard gewerkt worden om kampioenskandidaat te willen zijn.
Ik heb het al in eerdere columns gemeld en, hoewel ook niet te krampachtig, hou er aan vast: bepaal je route en pas je aan aan de omstandigheden zonder veel geweld te doen aan je principes. Opper-leermeester Louis van Gaal gebruikte laatst werkwoorden als innoveren, evalueren, oplossingen zoeken en doorselecteren. Allemaal zaken die ook passen in een gezonde club als de onze en gepaard gaan met leermomenten. Die hebben we genoeg gehad de afgelopen periode en daarmee komen we toch weer boven. Zijn we dus niet verkeerd bezig maar het kan altijd beter en met de juiste mentaliteit moet nog een stap hoger kunnen. Bizar competitieverloop of niet en derby wel of niet, de realiteit van de ranglijst leert ons dat we zeker streekgenoten gaan missen. Geen enkele club is hierin te oud om te blijven kijken hoe het beter had gekund; wie de schoen past strikt zijn veters.
Onze naaste buren op de Krom wens ik veel sterkte en wijsheid in hun marsroute en hoop met hen op een wonder.
Hans Schot
